13.01. - Cel ostateczny

"Nie nam, Panie, nie nam, lecz Twemu imieniu daj chwałę za Twoją łaskę i wierność. Aby nie mówiły narody: gdzie się ich Bóg podziewa? Nasz Bóg jest wysoko w niebie, czyni wszystko, co zechce" (Ps 115,1-3).

1. Bóg rozciągnął swoją chwałę nad swoim stworzeniem i swoimi dziełami. Nie mógł ustanowić celu wyższego, ważniejszego niż On sam. Z drugiej strony nie mógł On, już w pełni szczęśliwy i błogosławiony, nic zdobyć dla siebie samego: jedyna chwała, jaką mógł jeszcze pozyskać, to ta, która pochodzi od stworzeń, czyli chwała zewnętrzna. Ma ona miejsce wówczas, gdy stworzenia przez Niego powołane do życia znają Go, oddają Mu cześć, służą Mu, kochają Go, oddają Mu chwałę zewnętrzną.

2. Chwała ta może mieć różne stopnie. Im więcej jest stworzeń, które służą Bogu, tym więcej otrzymuje On wdzięczności i uroczystej, pięknej chwały: "Liczny naród pomnaża znaczenie króla" (Prz 14, 28). Im większy jest lud poddany królowi, tym większą chwałę otrzymuje władca. Och! Niechby wszyscy ludzie znali i kochali naszego Boga! Im uwielbienie jest intensywniejsze, tym bardziej przekonuje Boga; jeśli wychodzi ono od ludzi bardziej doskonałych, inteligentnych, kochających, hojnych, którzy wszystko poświęcają Bogu, wówczas ofiara eucharystyczna staje się adoracją, czcią, zadośćuczynieniem, największym błaganiem.

3. Stając się świętym i docierając do Nieba, oddam najwyższą chwałę Bogu. Wszystko określone zostało w ten sposób, że zapewnienie Bogu najwyższej chwały oznacza jednocześnie zapewnienie największego dobra dla mnie: "Dla większej chwały Bożej" to maksyma świętych i akt doskonałej miłości, to intencja czysta. Wielkie wyrażenie miłości do Boga: "Wolałbym raczej, nie mając grzechu, być w piekle, niż być w Niebie i mieć grzech, jeśli to w ogóle możliwe".

Rachunek sumienia. - Czy w moim życiu zwracam uwagę jedynie na moje własne dobro, czy ważniejsze są dla mnie prawa ustanowione przez Boga? Czy potrafię zharmonizować w sobie dwa dążenia: chwała Bogu i uświęcenie mojej duszy? To właśnie jest program Jezusa. "Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których sobie upodobał" (por. Łk 2,14).

Postanowienie. - Moją maksymą, moim postanowieniem, moją modlitwą zawsze będzie: Chwała Bogu i pokój ludziom dobrej woli.

Modlitwa. - Daj mi, dobry Panie, miłość do Ciebie; nienawiść do mnie samego; troskę i gorliwość o bliźniego; pogardę dla świata. Będę się uczył być posłusznym wobec przełożonych, pomagać słabszym, być użytecznym dla przyjaciół; przebaczać wrogom.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.