1 sierpnia - Bierzmowanie - II

„Wspomożyciel - Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, pouczy was o wszystkim oraz przypomni wszystko, co wam powiedziałem" (J14,26).

1. Jest to sakrament dopełniający Chrzest, dzięki któremu stajemy się doskonalszymi chrześcijanami. Dzięki niemu zostajemy włączeni w stan walczących albo nazywanych inaczej żołnierzami Chrystusa:
„Pracuj jako dobry żołnierz Chrystusa”. Dzieje Apostolskie opowiadają: „Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się o tym, że mieszkańcy Samarii przyjęli słowo Boże. Wysłali więc do nich Piotra i Jana. A oni przyszli i modlili się za nich, aby otrzymali Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Nakładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego” (Dz 8, 14-17). Chrzest daje łaskę dobrego prowadzenia własnego życia, indywidualnie. Bierzmowanie daje laskę wyznawania wiary i przekonań chrześcijańskich przed światem.
Żołnierz walczy w wojnie obronnej i w wojnie zdobywczej.

2. Obrona przed duchem świata. Świat zawsze stoi w opozycji do Jezusa Chrystusa. Duch świata pojawia się we wszystkich zasadach, naukach i przykładach życia przeciwnego zasadom, naukom i przykładom Świętej Ewangelii. Świat szuka dóbr ziemskich, niedozwolonych przyjemności, próżnej chwały, zapominając o dobrach duchowych, o duszy i wieczności: „Cały świat spoczywa w mocy Złego” (1 J 5, 19). Dlatego tkwi on w błędzie, w grzechu w kulcie ja i tego wszystkiego, co jest egoizmem, w kulcie teraźniejszości i próżności. „Świat jednak przemija, a z nim jego pożądliwość” (1 J 2, 17). Ileż ludzi jednak ciągle daje się uwieść jego fałszywym przejawom, kłamliwym obietnicom, próżnym złudzeniom. Dzięki Bierzmowaniu stajemy się ludźmi mocnymi i roztropnymi, ostrożnymi: dzięki temu możemy korzystać z dóbr doczesnych, nie tracąc wiecznych.
Zdobywanie świata, czyli pozyskiwanie ludzi, którzy są ze świata. Szatan podnosi swój sztandar i zaprasza ludzi, aby wstępowali w szeregi jego wojska. Jezus Chrystus obala ten sztandar i zaprasza nas, byśmy naśladowali Go w wielkiej walce. Dzięki bierzmowaniu człowiek zostaje żołnierzem Chrystusa; On jest wielkim wodzem, który przychodzi, aby zdobyć ludzi i ustanowić swoje królestwo.
Bierzmowanie jest również Sakramentem apostolstwa. Każdy wierny staje się człowiekiem walczącym; wszyscy są powołani do Akcji Katolickiej, która pozwala ludziom świeckim na aktywne uczestnictwo w apostolstwie hierarchicznym Kościoła: czyli Papieża, Biskupów, Kapłanów.

3. Dziękuję Ci, Boski Mistrzu, za to, że uczyniłeś mnie swoim żołnierzem. We chrzcie dałeś mi łaski potrzebne do tego, abym ja sam, indywidualnie, mógł stać się Twoim naśladowcą; w Bierzmowaniu te, które są mi potrzebne, bym stał się Twoim naśladowcą w społeczeństwie i przed światem. Pamiętam Twoją obietnicę: „Do każdego, kto przyzna się do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed Ojcem” (Łk 12, 8).

Rachunek sumienia. - Czy zdarzało mi się wstydzić mojej wiary przed ludźmi? Mojej pobożności? Szukanie szacunku u ludzi czasem dzieje się przez hipokryzję, kiedy akcentuje się i pokazuje jakąś cnotę, której się nie posiada; albo czasem na odwrót: kiedy z tchórzostwa człowiek ukrywa prawdę, cnotę, pobożność.

Postanowienie. - Jestem żołnierzem Chrystusa: nie mogę być tchórzliwym dezerterem. Będę przyjacielem wszystkich, ale przede wszystkim będę przyjacielem prawdy i szczerości.

Modlitwa. - Dobry Mistrzu, uwolnij mnie od największego nieszczęścia spotykającego tych, którzy się Ciebie wstydzą, ponieważ gdyby mnie to spotkało, nie mógłbym w dniu sądu być rozpoznany jako Twój uczeń. Chcę się szczycić jedynie Twoim krzyżem i Tobą, moim ukrzyżowanym Mistrzem. Nie ma we mnie niczego, co mogłoby być powodem do chluby; jedyną prawdziwą chwałą i jedynym szczęściem jest to, że należę do Ciebie, że mogę być przyjacielem tak dobrego i wielkiego Boga. Jezu, poślij swojego Ducha, napełnij moją duszę swoimi darami, szczególnie męstwem. Aby moje czoło naznaczone znakiem krzyżma nigdy się Ciebie nie wstydziło! Abym ze wspaniałomyślną wiarą w otaczającej mnie rzeszy ludzi szerzył to, w co wierzę. Niech to będzie moje nieprzerwane apostolstwo.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.