1 września - Ostatnie namaszczenie - II
„Wyznawajcie więc swoje grzechy jedni drugim i módlcie się nawzajem za siebie, abyście zostali uzdrowieni. Wielką bowiem moc posiada gorliwa modlitwa człowieka sprawiedliwego" (Jk 5,16).
1. Ryt tego sakramentu jest bardzo wyrazisty i pouczający. Wchodząc do pokoju chorego, Kapłan wyraża życzenie pokoju: „Pokój temu domowi i wszystkim jego mieszkańcom” (Mt 10, 12; Łk 10, 5); „Nasza pomoc w imieniu Pana, który stworzył niebo i ziemię” (Ps 124, 8). „Panie Jezu Chryste, przez naszą pokorną posługę wejdź do tego domu, udziel wiecznego szczęścia, Bożej pomyślności, pełnej pokoju radości, przynoszącej owoce miłości oraz wiecznego zbawienia; niech demony trzymają się z dala od tego miejsca; niech przyjdą tutaj aniołowie pokoju; niech nie będzie tutaj żadnej niezgody. Wznieś, o Panie, nad nami Twoje święte imię i pobłogosław na życie; uświęć wizytę twojego sługi, Ty, który jesteś pokorny i święty i który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków”.
Następnie zostają pobłogosławione: mieszkanie, chory, wszyscy obecni i dodaje się słowa: „Panie, pobłogosław nam, błogosław ten dom i jego mieszkańców, daj im anioła za stróża, aby strzegł, osłaniał i bronił przez Jezusa Chrystusa”.
2. Następnie zostaje udzielony Sakrament. W imieniu chorego odmawia się Confiteor, jako ogólne i publiczne wyznanie każdego popełnionego grzechu. Odmawiając Misereatur oraz Indulgentiam, Kapłan prosi o przebaczenie. Później kładzie na chorym rękę i odmawia modlitwę: „W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego niech odstąpi od ciebie jakakolwiek moc szatańska, przez włożenie naszych rąk i za wstawiennictwem najświętszej Maryi Dziewicy, świętej i chwalebnej Matki Boga, oraz św. Józefa, Jej przeczystego Oblubieńca, i wszystkich świętych Aniołów, Archaniołów, Patriarchów, Proroków, Apostołów, Męczenników, Wyznawców, Dziewic i wszystkich świętych. Amen”.
Następnie namaszcza się wszystkie zmysły chorego: oczy, uszy, nozdrza, usta, dłonie, stopy. Nad każdym ze zmysłów Kapłan powtarza tę samą formułę, zmieniając jedynie nazwę odnośnie do namaszczanej aktualnie części ciała. „Przez to święte namaszczenie i przez swoje niezmierzone miłosierdzie niech Pan wybaczy Ci każdy grzech popełniony przy pomocy wzroku (słuchu, węchu, smaku i języka, dotyku, kroków).
3. Następują modlitwy o trwałość i pełnię owocu przyjętego Sakramentu. „Panie, zmiłuj się nad nami; Chryste, zmiłuj się nad nami; Panie, zmiłuj się nad nami. Ojcze nasz... Wybaw, o Panie, Twojego sługę, który w tobie pokłada nadzieję; ześlij mu z nieba swoją pomoc i chroń go ze Syjonu; bądź dla niego skałą schronienia przed nieprzyjacielem; niech potomek nieprawości nie będzie mógł wyrządzić mu żadnej krzywdy. Panie, wysłuchaj mojej modlitwy, niech mój krzyk dotrze do Ciebie. Panie Boże, Ty powiedziałeś przez apostoła Jakuba: Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, aby się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. Modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone. Prosimy Cię, nasz Odkupicielu, pokrzep łaską ducha Świętego chorego. Ulecz jego słabości i odpuść mu grzechy. Oddal od niego wszystkie cierpienia duszy i ciała i udziel mu doskonałej świętości zewnętrznej i wewnętrznej. Przywróć mu pełne zdrowie duszy i ciała, aby nabrał sił do swoich obowiązków. Który żyjesz i królujesz itd.”
Dwa Oremus, którymi kończy święty ryt, są mocną prośbą w intencji szczególnych potrzeb duchowych i fizycznych chorego.
(Rozważając słowa, które towarzyszą Kapłanowi podczas każdego namaszczenia, łatwo jest uczynić rachunek sumienia oraz podjąć postanowienie).
za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.