10 lipca - Gorliwość Jezusa - VIII
"Na tej górze Pan Zastępów przygotuje wszystkim narodom ucztę obfitującą w mięso i wyśmienite wina, ucztę z najprzedniejszych mięs i z najwyborniejszych win" (Iz 25, 6).
1. Gorliwość Jezusa przyjmowała różne formy: przykład, modlitwa, cierpienie, słowo, Sakramenty, prywatna rozmowa, Pisma Święte.
Przykład. Życie Jezusa było cichym, ale nieustannym wezwaniem do świętości. Jego przykład był prawdziwym apostolstwem: takie było Jego założenie. Zresztą dobry przykład zawsze jest apostolstwem. Do swoich naśladowców Jezus mówił: "Aby widzieli wasze dobre czyny i chwalili waszego Ojca, który jest w niebie" (Mt 5, 16). Postanowienie dawania dobrego przykładu nie jest próżną ambicją: jest obowiązkiem. Człowiek żyje w społeczności, dlatego wszyscy, a szczególnie każdy, kto w jakiś sposób zajmuje wyższe miejsce, choćby z powodu wieku, musi lepiej do tego się przykładać. Święty Paweł prosi: "Bądźcie moimi naśladowcami, jak ja jestem naśladowcą Chrystusa" (1 Kor 4, 6).
W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus umył uczniom nogi, po czym powiedział: Wiecie, co uczyniłem? Jezus chciał zwrócić uwagę na cel tego gestu obmycia nóg; nie na samą czynność, której znaczenie było ewidentne: "Dałem wam przykład, abyście tak postępowali wobec siebie, jak Ja postąpiłem względem was" (J 13, 15). Tak samo: wszystko, co Jezus uczynił od momentu swoich narodzin do śmierci, miało za cel naukę i dodanie nam odwagi: "Uczcie się ode Mnie" (Mt 11, 29).
2. Modlitwa. - To apostolstwo Jezus pełnił przez trzydzieści trzy lata; umarł z modlitwą na ustach; swoją modlitwę przedłuża w Niebie oraz w Eucharystii. Jego modlitwa miała charakter apostolski: dążyła do zbawienia dusz. Modlił się przed wyborem apostołów; przed dokonaniem wielkich cudów; modlił się za Piotra, aby nie zabrakło mu wiary; modlił się o przebaczenie win dla łotrów, których wraz z Nim ukrzyżowano.
W modlitwie wzniesionej po Ostatniej Wieczerzy Jezus prosił za apostołów, za Kościół, za wszystkich, którzy w Niego uwierzą: "Uświęć ich" (J 17, 17), zachowaj ich od zła (J 17, 15), aby byli jednością (J 17, 21)". Modlitwa niedzielna (chodzi o "Ojcze nasz") uczy nas modlić się w liczbie mnogiej, za wszystkich. Apostolstwo modlitwy możemy praktykować indywidualnie lub wspólnotowo, zrzeszając się w stosownych organizacjach.
3. Cierpienie. Jezus jest również apostołem bólu, krwi, ofiary. W trudach, cierpieniach, w męce zawsze dążył do zbawienia dusz: "za życie świata" (J 6, 51). Odkupienie nie dokonałoby się bez przelania krwi (por. Hbr 9, 22). W Credo wyznajemy: "On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. Ukrzyżowany... został umęczony i pogrzebany". Święty Paweł twierdzi, że w czasie pierwszego przyjścia na świat Jezus złożył ofiarę z samego siebie, która zastąpiła niewystarczające ofiary Starego Testamentu: "Oto przychodzę!... aby wypełnić Twoją wolę, Boże" (Hbr 10, 9). W tej ofierze wszyscy jesteśmy zbawieni.
Rachunek sumienia. - Dobrze znam apostolstwo modlitwy? Przykładu? Cierpienia? Praktykuję je? Mam pragnienia i usposobienia Jezusa Mistrza?
Postanowienie. - Będę pamiętał i rozważał, że otrzymałem od Pana wiele środków i dróg pomocnych do odkupienia ludzi. Ze wszystkiego będę musiał zdać sprawę przed Bogiem.
Modlitwa. - chce Cię kontemplować, Jezu Mistrzu, w tajemnicy świętości Twojego życia, w niepojętych Twoich cierpieniach, a także tam w Niebie, gdzie "semper vivens ad interpellandum pro nobis" - Żyjesz wiecznie, aby się wstawiać za nami (por. Hbr 7, 25). Jak wiele dzieł miłości, ciężkich westchnień, udręk, a wszystko to dla nas i dla naszego zbawienia! "Widząc miasto, zapłakał nad nim" (Łk 19, 41). Udziel mi, Panie, łaski posiadania Twoich uczuć; uczestnictwa w Twoim apostolstwie modlitwy, przykładu, cierpienia. Abym ocalił przynajmniej jedną duszę.
za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.