13 lipca - Gorliwość Jezusa - XI

„Ja jestem bramą. Jeśli ktoś ją przekroczy, uzyska zbawienie. Będzie wchodził i wychodził, i znajdzie pokarm. Złodziej przychodzi tylko po to, aby coś ukraść, zabić lub zniszczyć. Ja natomiast przyszedłem, aby moje owce miały życie i to życie w pełni. Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz poświęca swoje życie za owce"(J 10,9-11).

1. Działalność publiczna Jezusa i Jego misja Kapłana, Mistrza i Króla zawiera się w słowach: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem”. Tę samą posługę i misję powierzył Kościołowi. Albo lepiej, to On kontynuuje ją w Kościele, w którym żyje, naucza i działa aż do końca czasów. „Jak Ojciec mnie posłał, tak Ja posyłam was (J 20, 21): Idźcie więc i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu (Mk 16, 1-5); nauczając i zachowując wszystko, co wam przekazałem (Mt 28, 20); udzielając chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28, 19). Jezus nauczał swojej doktryny: „Szedł wszędzie i głosił Ewangelię o królestwie” (Mt 4, 23).

2. a) Wiara: wymagał jej w odniesieniu do Ojca i siebie: „Wierzycie w Boga i we Mnie wierzcie” (J 14, 1). Jest ona potrzebna do osiągnięcia życia wiecznego: „Życie wieczne polega na tym, aby wszyscy poznali Ciebie i Tego, którego posłałeś” (J 17, 3). I to ma fundamentalne znaczenie: „Na tym polega dzieło Boże, abyście uwierzyli” (J 6, 29).

b) Dzieła: „Jeśli chcesz osiągnąć życie wieczne, zachowuj przykazania”203 204. Pierwszym i najważniejszym pośród przykazań jest: miłość Boga. Po nim następuje drugie, podobne do pierwszego: miłość bliźniego. „Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo” (Mt 22, 40). W uświęceniu życia i miłości Boga są jednak różne stopnie: ktoś zachowuje przykazanie, a ktoś może dojść do tego, że idzie również za radami: „Idź, sprzedaj, przyjdź i chodź za Mną” (Mt 19, 21; Mk 10, 21).

c) Sakramenty: są one kanałami łaski; początkiem i pokarmem życia duchowego. Jezus ustanowił ich siedem, ale pięć z nich chciał lepiej wyjaśnić: Chrzest, Pokutę, Eucharystię, Kapłaństwo, Małżeństwo.

d) Apostolstwo zostało zapoczątkowane przez Jezusa jako środek krzewienia wiary, przekazywania życia i prowadzenia dusz do Nieba. Kościół został powołany do życia, aby na przestrzeni dziejów kontynuował misję samego Jezusa Chrystusa: „Ty jesteś skałą. Na tej skale zbuduję mój Kościół” (Mt 16, 18). Duch Święty ma dokończyć dzieło Jezusa Chrystusa: „pouczy was o wszystkim, co wam powiedziałem” (J 14, 26), ponieważ jest Pocieszycielem, drugim Adwokatem, jest Duchem prawdy.

3. To są wielkie linie nauczania Naszego Pana Jezusa Chrystusa. Przy końcu swojego życia mógł w pełnej zgodzie z prawdą powiedzieć do Ojca: „Przekazałem im naukę, jaką Ty mi przekazałeś” (J 17, 8).

Rachunek sumienia. - Dobrze zrozumiałem, czym jest „Ewangelia królestwa”? (Mt 4, 23; Mt 9, 35). O to proszę: „Adveniat regnum tuum"? (Mt 6, 10; Łk 11, 2). Współpracuję? Jestem „synem Królestwa”?

Postanowienie. - Muszę mieć ideę, przekonanie, które obejmuje całą istotę nauczania Jezusa Chrystusa.

Modlitwa. - Duszo Chrystusowa, uświęć mnie. Ciało Chrystusowe, zbaw mnie, Krwi Chrystusowa, napój mnie. Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie. Męko Chrystusowa, pokrzep mnie. O dobry Jezu, wysłuchaj mnie. W ranach swoich ukryj mnie. Nie dopuść mi oddalić się od Ciebie. Od złego ducha broń mnie. W godzinę śmierci wezwij mnie. I każ mi przyjść do siebie, abym z świętymi Twymi chwalił Cię, na wieki wieków. Amen.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.