16 marca - Łaska uświęcająca - II

"Jeśli Mnie miłujecie, będziecie zachowywali moje przykazania. A Ja będę prosił Ojca i da wam innego Wspomożyciela, aby pozostał z wami na zawsze, Ducha Prawdy, którego świat nie jest w stanie przyjąć, ponieważ ani Go nie widzi, ani nie zna. Wy Go znacie, bo przebywa wśród nas i będzie w was" (J 14, 15-17).

1. W dobrym chrześcijaninie mieszka Bóg, Jeden w Trzech Osobach, mieszka w świątyni, tak jak w Niebie. Jest On w nas, aby oświecać nas swoim światłem, dawać swoje umocnienie, swoje życie. To życie jest radością: będzie ona doskonała w Niebie, ale dusza gorliwa może już smakować jej na ziemi.

Bóg jest Najlepszy i Największy; Władca, Rządca, Cel każdej rzeczy. Adorujemy Go w nas, w duchu i prawdzie, jako Boga Trójjedynego. Wiele gorliwych dusz, niemal przekraczając siebie samych, myśli i prawie kontempluje Trójcę Świętą w jej wiecznym majestacie, obecną w ich sercach. Często powtarzają modlitwę: Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu; jak była na początku... Święty, Święty, Święty, Pan, Bóg Zastępów... Do Trójcy Świętej kierują wszystkie swoje działania, które zawsze rozpoczynają znakiem krzyża: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Dusze te kontemplują boskie i wieczne działanie Trzech Najświętszych Osób i wysławiają każdą z nich za ich szczególne działanie i atrybuty. Od Boga, wiecznego światła, rozlewa się na nich światło, dzięki któremu stają się inteligentne, roztropne, mądre: "Wysławiam Cię, Ojcze, że zakryłeś to przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś tym, którzy są jak małe dzieci" (czyli ludziom pokornym i niewinnym) [Mt 11,25].

2. Naśladujmy Boga w Trójcy Jedynego: "Bądźcie więc tak doskonali, jak doskonały jest wasz Ojciec Niebieski" (Mt 5, 48). Tenże Bóg mieszka w duszy sprawiedliwego, aby uczynić go podobnym do siebie; aby sprawić, że będzie uczestnikiem Jego natury, która jest Dobrocią; aby przekazać mu swoją doskonałość, życie, cnotę.

Ozdabiajmy świątynię Boga, która jest w naszym sercu, przez szacunek, jaki żywimy dla Kościoła: czystość, cierpliwość, miłość braterską, abyśmy byli jedno, tak jak jednością są Trzy Osoby Boże.

Czujmy Boża obecność w nas: nie tylko w czasie modlitwy, ale przez cały dzień. Bóg nie przestaje o nas myśleć; a my nie przestawajmy myśleć o Nim, także wtedy, kiedy wykonujemy najprostsze czynności, róbmy wszystko dla Jego chwały. W ten sposób można doświadczyć życia niebiańskiego, które już teraz Bóg nam daje w ewangelicznych błogosławieństwach: "Znalazłam Niebo na ziemi; Raj jest posiadaniem Boga; już teraz Go obejmuję i trzymam w sobie" (św. Elżbieta od Trójcy Świętej).

3. W Bogu należy pokładać całą ufność i Jego kochać. Tak jak w kościele zwracamy nasz wzrok na tabernakulum, tak poza kościołem możemy skupić się na tabernakulum Trójcy Świętej, jakim jest nasze serce. Zwracajmy się z ufnością do Boga, który jest w nas: jest to akt wielkiej miłości; jest to chciane przez Boga ojcowskie przekazywanie dóbr przybranym dzieciom. Powierzajmy Panu, w świętej intymności, każdy sekret, troskę, pragnienie.

Kochajmy! On mówi do nas: "Daj mi, synu, swe serce" (Prz 23,26). Odrzućmy każdy grzech, dziękujmy Bogu za Jego niezliczone łaski, szukajmy Jego woli: "Zawsze czynię to, co się Jemu podoba" (J 8,29).

Rachunek sumienia. - Czy myślę o tym Bożym Gościu w moim sercu, odczuwam Jego obecność, kocham Go, modlę się do Niego?

Postanowienie. - Podczas wykonywania zajęć, od czasu do czasu skupię się, aby pobyć w obecności Boga mieszkającego we mnie.

Modlitwa. - Panie, który zbudowałeś Niebo w moim sercu, gdzie nieustannie mieszkasz, spraw, abym był uważny na Twój głos, na Twoją obecność, na Twoje zaproszenia. Jakże wielka jest dobroć Twoją! Jak miło z Tobą rozmawiać! Jak piękna jest zażyłość pomiędzy Tobą i każdym, kto Ciebie kocha! Chcę cieszyć się tym przedsionkiem Nieba! Spraw, abym smakował ewangelicznych błogosławieństw, obiecanych ubogim w duchu, czystego serca, spragnionym sprawiedliwości wiecznej.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.