16 września - Modlitwa - VII
„Do późnej nocy czuwam, aby rozważać Twoje słowa. Słuchaj łaskawie mego głosu, Panie, spraw, abym ożył zgodnie z wyrokiem Twoim" (Ps 119,148-149).
1. Medytacja jest rozważaniem dyskursywnym, angażującym umysł w zgłębianie Bożej prawdy, aby przekonać do niej intelekt, rozpalić serce i umocnić wolę do jej praktykowania.
Pismo Święte mówi: „We wszystkim, co czynisz, pamiętaj o końcu życia, a nigdy nie zgrzeszysz” (Syr 7,36). I jeszcze: „Giną ludzie na ziemi, a nikt się nad tym nie zastanawia” (por. Iz 57,1). Samo Pismo Święte jest księgą napisaną dla medytacji: „Pisma świadczą o Mnie” (por. J 5, 39), mówił Jezus do faryzeuszów. A kiedy objawił się uczniom idącym do Emaus, | wyjaśniał im Pisma i Proroków, teksty, które odnosiły się do Niego.
Co więcej, Bóg wiele razy zapraszał Hebrajczyków do rozważania dobrodziejstw Boga i odpowiedzi na nie; do rozważania Jego prawa, by móc je praktykować, do wyjścia na miejsce pustynne, aby słuchać Jego zaproszeń i przestróg.
2. Święci zawsze posługiwali się praktyką medytacji, chociaż w dawnych czasach nie była ona jeszcze jasno określona. Tak czynił Eliasz, mnisi z Tebaidy, Libii, Egiptu; św. Antoni, św. Bazyli, św. Augustyn, św. Benedykt.
We wszystkich Zakonach praktykuje się medytację: u Dominikanów, Franciszkanów, Karmelitów, Synów św. Ignacego. Wszyscy święci ostatnich czasów bardzo zachęcali do medytacji. Tak w Seminariach, w Domach Nowicjatu, a szczególnie podczas Rekolekcji Duchowych.
Z drugiej strony, po grzechu pierworodnym umysł łatwo zostaje zaciemniony, jeśli z powodu braku refleksji nie zachowuje jasnego przekonania o prawdzie. Tak samo łatwo serce staje się oziębłe wobec dobrych postanowień, jeśli nie szuka się okazji do rozpalania ognia miłości Bożej. Woli często brakuje wytrwałości; ale owocem medytacji jest właśnie utwierdzanie jej i umacnianie w dobrych postanowieniach.
3. Modlitwa przed medytacją: „Boże mój, staję w Twojej obecności. Wierzę, że jesteś tutaj obecny i Twoje spojrzenie przenika moją duszę i moje serce. Jak bardzo jestem | niegodny tego, aby stać w Twojej obecności! Z żywym żalem proszę Cię o przebaczenie wszystkich moich ciężkich i licznych grzechów. Udziel mi światła, abym dobrze mógł medytować, daj mi szczere pragnienie doskonałości i świętości, pomóż mi podjąć mocne i stałe postanowienia na przyszłość. Maryjo, Mistrzyni i Wzorze świętych medytacji, bądź przy mnie i weź mnie w swoją matczyną opiekę”.
Rachunek sumienia. - Czy odprawiam codziennie medytację? Zgodnie z metodą? Owocnie?
Postanowienie. - Przezwyciężę wstręt, który zazwyczaj odczuwa się, zaczynając stosowanie tej praktyki.
Modlitwa. - (Po medytacji). Dziękuję Ci, Boży Duchu, za światła i postanowienie, które we mnie wzbudziłeś. Nie przestawaj darzyć mnie swoją łaską. „Ześlij swego Ducha, a powstanie życie i odnowisz oblicze ziemi”. Ofiaruję Ci ten dzień. Spraw, abym pamiętał myśli oraz postanowienie powzięte tego ranka i abym umiał zastosować je w praktyce. Jezu i Maryjo, udzielcie mi swojego błogosławieństwa.
za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.