18 października - Święty Łukasz Ewangelista

„Niebo ogłasza chwałę Boga, firmament obwieszcza dzieło rąk Jego. Dzień dniowi przekazuje słowo, noc nocy oznajmia naukę. Nie są to słowa ani mowy, których nie można usłyszeć. Ich głos się rozchodzi po całej ziemi i aż po krańce świata ich mowy" (Ps 19,2-5).

1. Ewangelię św. Łukasza można nazwać Ewangelią św. Pawła lub Ewangelią uniwersalizmu czy miłosierdzia.

Święty Łukasz, lekarz z Antiochii, według świadectwa autorów nawrócony przez św. Pawła, towarzyszył mu podczas wielu podróży misyjnych, a następnie był jego wiernym towarzyszem w czasie uwięzienia apostoła w Cezarei i potem w Rzymie. Po śmierci św. Pawła głosił Ewangelię w Grecji i tam zginął jako męczennik.

Święty Łukasz jest autorem trzeciej Ewangelii oraz Dziejów Apostolskich. Święty Ireneusz pisze: „Łukasz, uczeń Pawła, spisał Ewangelię przepowiadaną przez swojego mistrza”. Święty Hieronim mówi: „Łukasz, antiocheński lekarz, dobry znawca greki, towarzysz św. Pawła we wszystkich jego podróżach, napisał Ewangelię, o której św. Paweł powiedział: Posłaliśmy brata, którego za głoszenie Ewangelii chwalą wszystkie Kościoły (2 Kor 8, 18)”. Łukasz czerpał swoją wiedzę nie tylko od św. Pawła, ale także od innych apostołów.

2. Święty Łukasz opisuje dzieciństwo Jezusa; od samego początku swojej Ewangelii już w „nunc dimittis”(Łk 2,29) przedstawia prawdę o powszechnym zbawieniu przyniesionym przez Jezusa całemu rodzajowi ludzkiemu: „Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela" (Łk 2, 32). Święty Łukasz jest lekarzem i ukazuje Jezusa Chrystusa jako Boskiego Lekarza ludzkości. Wszyscy są powołani do wiary: Żydzi i poganie. Poganom, do których pisze, ukazuje drogę zbawienia i ukazuje im również to, co najszybciej pozwoli im otworzyć się na nią. W szczególny sposób św. Łukasz pokazuje im miłosierdzie Jezusa: przedstawia przypowieści o zagubionej owcy, o odnalezionej drachmie, o synu marnotrawnym. Wyraźnie pokazuje różnicę istniejącą pomiędzy ewangelicznym duchem miłosierdzia a hipokryzją faryzeuszów.

Ewangelia św. Łukasza dzieli się na cztery części: Dzieciństwo i młodość Jezusa; działalność w Galilei, podróż do Jerozolimy; walki, męka i chwała Jezusa Chrystusa.

3. Święty Paweł był najbardziej dynamicznym i aktywnym pracownikiem Ewangelii; przekazywał, niemal wlewał swoją duszę w dusze swoich uczniów. Lektura pism św. Łukasza jest niemal tym samym, co słuchanie św. Pawła.

Dusza Pawła była duszą Jezusa Chrystusa. Jak Jezus przyszedł jako Zbawiciel wszystkich, tak św. Paweł zwracał się do wszystkich, aby wszystkich zaprosić do Jezusa. Serce Pawła tak bardzo się rozrosło, że zmieściły się w nim wszystkie narody.

Tylko miłosierdzie Jezusa Chrystusa mogło sprawić, że zbawienie zostało ofiarowane wszystkim. Nie ma takiego człowieka pogubionego i zatopionego w grzechu, który w Jezusie Chrystusie nie mógłby otrzymać zbawienia.

Rachunek sumienia. - Czy swoim sercem obejmuję wszystkich ludzi? Myślę o zbawieniu także niewierzących? Ufam miłosierdziu Jezusa Chrystusa?

Postanowienie. - Przeczytam Ewangelię św. Łukasza, zwracając uwagę na jej charakterystyczny rys.

Modlitwa. - Boże, spraw, aby wstawiał się za nami u Ciebie św. Łukasz, który dla chwały imienia Twojego przyjął na siebie męczeństwo na krzyżu.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.