19 grudnia - Czystość - I

"Jest wolą Boga, abyście byli święci. Powstrzymajcie się od nierządu. Niech każdy z was wie, że własne ciało należy traktować z szacunkiem jako święte, a nie z namiętnym pożądaniem, jak to czynią poganie, którzy nie znają Boga". (1 Tes 4, 3-5)

1. Czystość jest cnotą, która pozwala opanować to, co nie jest jeszcze uporządkowane w pragnieniach ciała. Inna jest w odniesieniu do małżonków; inna w odniesieniu do tych, którzy nie wstąpili w związek małżeński. W stanie małżeńskim święte jest to, co wynika z poprawnego wypełniania małżeńskich obowiązków dla przedłużenia rodzaju ludzkiego. Poza tym jakakolwiek przyjemność seksualna jest zabroniona. Czystość małżeńska zobowiązuje do wzajemnej wierności, czystości intencji, uczciwości w relacjach małżeńskich. Odnośnie do małżeństwa należy mieć bardzo jasny pogląd, zgodny z duchem Kościoła.

Święty Paweł pisze: "Żony niech będą poddane mężom jak Panu, ponieważ mąż jest głową żony, jak Chrystus jest głową Kościoła - On, Zbawca Ciała. I jak Kościół jest poddany Chrystusowi we wszystkim, tak żony niech będą poddane mężom. Mężowie miłujcie swoje żony, tak jak Chrystus umiłował swój Kościół i wydał za niego samego siebie, aby go uświęcić przez oczyszczenie kąpielą wody i słowem, aby postawić go przy sobie jako Kościół chwalebny, bez skazy i zmarszczki, czy czegoś podobnego, aby był święty i nieskalany" (Ef 5, 22-27).

2. Poza małżeństwem wszyscy zobowiązani są zachowywać absolutną wstrzemięźliwość: odnosi się to do młodych, do wdów i wdowców, do dusz powołanych do życia doskonalszego, do podjęcia wiecznego celibatu, czyli do kapłanów, zakonników i wielu innych dusz na świecie.

Opanowanie silnych skłonności ciała to wielka cnota: "Ciało pożąda wbrew Duchowi" (Ga 5,17). Są to silne skłonności, które mogą stać się bardzo mocne, jeśli wcześniej zdarzały się już upadki i gdy człowiek naraża się na niebezpieczeństwo. "Pośród walk toczonych przez człowieka najtrudniejsze bitwy dotyczą czystości". Kto podejmuje walkę w tych najtrudniejszych bitwach, zdobywa cnotę, która nie jest powszechna.

Oprócz tego: jest ona wielką zasługą. Dzięki tej cnocie życie ludzkie staje się podobne do życia niebiańskiego, które całe jest czyste i święte. Jest dowodem, wekslem, który gwarantuje wieczne zbawienie.

3. Szczęśliwi, którzy mają czyste serce, ponieważ oni będą oglądać Boga (Mt 5,8), tego nas uczysz, Boski Mistrzu. Ci bowiem mają wzniosłe myśli; zachowują dążenia do prawdziwej miłości; ich słowa i czyny mają wyższą jakość, są godne człowieka i niewiele mniejsze od tych, jakie mają aniołowie.

Rachunek sumienia. - Czy wystarczająco znam obowiązki mojego stanu? Potrafię wznosić się do życia bardziej godnego? Będąc bytem złożonym z ciała i ducha, bardziej przypominam zwierzę czy Anioła? Mam prawdziwe nabożeństwo do Aniołów?

Postanowienie. - Podejmę wytrwały wysiłek mający na celu moją poprawę, aby żywe były we mnie świętość i łaska.

Modlitwa. - Matko nieskalana, módl się za nami; Matko najczystsza, módl się za nami; Matko dziewicza, módl się za nami; Matko nienaruszona, módl się za nami; Święta Panno nad pannami, módl się za nami; Matko łaski Bożej, módl się za nami; Panno roztropna, módl się za nami".

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.