19 sierpnia - Rzeczywista obecność
„Nie bój się, Syjonie! Nie drżyj ze strachu! Pan, Twój Bóg, jest pośród ciebie, Mocarz - On wybawi! Będzie się cieszył i weselił tobą, odnowi cię swoją miłością. Rozraduje się tobą niezmiernie" (So 3,16-17).
1. Obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszej Eucharystii jest najintensywniejsza pośród różnych form obecności Boga w tym życiu. Bóg jest obecny w każdym miejscu. Gdziekolwiek się znajduje, tam posługuje się swoją mocą i władzą. Ale w Eucharystii Jezus Chrystus jest obecny wraz ze swoim Ciałem, Krwią, Duszą, Bóstwem.
Jest tutaj ten Jezus, który leżał w żłóbku; który pracował w warsztacie w Nazarecie; który przemawiał do tłumów, który cierpiał mękę, który umarł na krzyżu; który zmartwychwstał, ukazał się apostołom i teraz zasiada w chwale Nieba.
Jezus wraz ze swoim ciałem otrzymanym od Najświętszej Dziewicy; poraniony biczami; jaśniejący mocniej niż słońce na niebie. Jezus wraz ze swoją krwią: przelaną od Ogrodu Oliwnego aż na Kalwarię, w biczowaniu, w ukoronowaniu cierniem, w czasie ukrzyżowania oraz agonii.
Jezus wraz ze swoim sercem: sercem, które wszystkich kochało i nadal jest kochające; sercem otwartym na każde błaganie i każdą potrzebę: serce otwarte włócznią: | serce, w którym wszyscy jesteśmy przyjęci i w którym płonie specjalny płomień miłości do każdego z nas.
2. Jest obecny Jezus, Człowiek-Bóg. Bóg który nas stworzył, który nami rządzi, który czeka na nas ze swoim sądem, który będzie naszą wieczną nagrodą w Niebie. W Palestynie wskrzeszał umarłych, przywracał wzrok ślepym, mowę niemym.
On jest w Hostii: Bóg wszechmogący, Bóg wszechwiedzący, Bóg nieskończona miłość, Bóg najwyższa sprawiedliwość, wieczny, nieskończony.
Wraz z Synem Bożym są obecne pozostałe dwie osoby Trójcy Przenajświętszej: Ojciec i Duch Święty. Trzy Osoby są jednym Bogiem, ponieważ mają tę samą naturę. W ten sposób Tabernakulum jest sanktuarium Trójcy Świętej; mieszkaniem Jezusa Chrystusa; otoczone rzeszą Aniołów śpiewających: Święty, Święty, Święty, Pan, Bóg Zastępów. Dlatego do kościoła wchodzi się z wiarą, z szacunkiem, z miłością.
3. „To jest dom Boga i brama niebios”, można napisać na frontonie każdego kościoła. W tabernakulum wiara każe nam widzieć Jezusa; Rachunek sumienia. - Mam należny, wewnętrzny i zewnętrzny, szacunek do kościoła? Stojąc w rzeczywistej obecności Boga podejmuję akty wiary? Naprawdę jestem przeniknięty miłością do Jezusa Eucharystycznego?
Postanowienie. - To jest miejsce święte: to będzie moja najważniejsza 68 myśl, kiedy będę przebywał w kościele.
Modlitwa. - Ran, Panie, Twoich z Tomaszem nie widzę, jednak Cię Bogiem wyznać się nie wstydzę; daj mi siłę w wierze, w nadziei pomnażać, a nade wszystko miłość Twą poważać.
Święta pamiątko śmierci Pana mego, żywy pokarmie człowieka nędznego, spraw, by me serce z Tobą samym żyło, a nade wszystko z Tobą się cieszyło.
Niech, dobry Jezu, szczodry Pelikanie! Mnie się biednemu Krew Twą łaźnią stanie, której kropelka z grzechu wszelakiego oczyścić może każdego grzesznego.
Proszę, mój Jezu, miłosierdzia Twego, którego teraz widzę ukrytego! Niechaj, czego ja tu jedynie żądam, w chwale niebieskiej jawnie oglądam.
za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.