19 września - Modlitwa życiowa

„Zachowuję Twoje pouczenia i bardzo je miłuję. Przestrzegam przykazań i pouczeń Twoich, bo wszystkie me drogi są Ci znane, Panie" (Ps 119,167-168).

1. Modlitwa życiowa to dobre dzieło, które wyraźnie ofiaruje się Bogu z prośbą o otrzymanie jakiejś specjalnej łaski. Może to być działanie, które ze swej natury jest modlitwą: na przykład pielgrzymka, procesja; albo jakieś działanie powszechne, podejmowane w intencji wyproszenia łaski, na przykład odpuszczenie grzechów, czystość; albo kiedy rozpoczyna się jakieś dzieło podejmowane na chwałę Bożą i liczy się na Jego pomoc w doprowadzeniu go do końca, na przykład budowa kościoła, przygarnięcie ludzi nieszczęśliwych, jak robili to ks. Bosko, Cottolengo, św. Wincenty a Paulo. Jeśli nowicjusz dobrze wypełnia obowiązki swojego stanu, spełnia szereg czynów, aby zasłużyć sobie na możliwość złożenia profesji. Jeśli ojciec rodziny troszczy się i angażuje w wychowanie dzieci, prosząc Boga o ich dobry rozwój, jego praca jest modlitwą życiową.

2. Ta modlitwa bardzo podoba się Bogu. Rzeczywiście oddaje Mu ona większą chwalę niż modlitwa tylko duchowa czy duchowa połączona z tą odmawianą na głos. W modlitwie życiowej cały człowiek przedstawia swoje prośby; wymaga to większego trudu; a co za tym idzie, większej miłości.

Święci Kapłani wytrwale pracowali dla nawrócenia niewiernych, grzeszników, na rzecz wytrwania w dobrym ludzi sprawiedliwych, mając na celu chwałę Boga i zbawienie dusz: ich trud został pobłogosławiony. Święty Cyprian pisze: Pan, który w dniu ostatecznym nagrodzi dobre dzieła i jałmużny, już w tym życiu wysłuchuje tych, którzy działają i modlą się. W ten sposób św. Rafał uzdrowił Tobiasza, który nieustannie modlił się i stale podejmował dzieła miłosierdzia. Rzeczywiście św. Rafał powiedział do Tobiasza: dobra jest modlitwa, której towarzyszy post; lepsza jest jałmużna niż gromadzenie pieniędzy. Kiedy modliłeś się ze łzami w oczach i grzebałeś umarłych, kiedy rezygnowałeś z obiadu i za dnia ukrywałeś w swoim domu ciała zmarłych, żeby pogrzebać je pod osłoną nocy, ja zanosiłem do Pana twoją modlitwę.

Kto czyni dobro, ten słucha Boga; i ze swojej strony zasługuje na to, aby być przez Boga wysłuchanym. Święty Jan Chryzostom nieustannie zachęcał wiernych do tego, aby łączyli modlitwę | z jakąś ofiarą; w sposób szczególny zależało mu na tym, aby w każdej rodzinie była sakiewka, do której odkłada się środki na rzecz ubogich, kiedy chce się prosić Boga o udzielenie jakiejś łaski.

3. „Nie każdy, kto mówi do Mnie: «Panie! Panie!», wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz tylko ten, kto pełni wolę mojego Ojca, który jest w niebie” (Mt 7, 21). Istnieją takie dzieła i czyny, na przykład post, które mają szczególną wartość wynagradzającą, które wypraszają darowanie kary należnej za nasze grzechy. Inne mają szczególną wartość błagalną i dzięki nim można wyprosić łaski; przykładem może tu być pielgrzymka. Jeszcze inne, na przykład umartwienie woli czy serca, mają wartość zdobywania zasług, dzięki nim większą staje się chwała Boga.

Rachunek sumienia. - Moje życie może stać się modlitwą: potrzeba jednak, aby było wypełnione dobrymi dziełami, podejmowanymi w stanie łaski oraz z intencją wypraszania łask. Czy takie są moje działania?

Postanowienie. - Będę się starać wypełniać w ten sposób przynajmniej obowiązki wynikające z mojego stanu, aby we wszystkim osiągnąć dobry skutek.

Modlitwa. - (Dla wzbudzenia dobrych intencji). Najświętszej i Niewidzialnej Trójcy, Człowieczeństwu naszego Pana Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego, Najświętszej i Chwalebnej Maryi zawsze Dziewicy i wszystkim Świętym wieczne uwielbienie, cześć, moc i chwałę niech oddają wszelkie stworzenia, a nam niech zostanie udzielone odpuszczenie grzechów. Amen.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.