20 lipca - Kto jest szczególnie drogi Sercu Jezusa

„Przynosili do Niego także małe dzieci, aby je dotknął, ale uczniowie, widząc to, zabraniali im. Jezus zaś przy wołał je, mówiąc: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie zabraniajcie im, gdyż do takich należy królestwo Boże. Zapewniam was: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego»" (Łk 18,15-17).

1. Serce Jezusa oświadczyło św. Małgorzacie Alacoque, że wybiera sobie umiłowane dusze spośród wszystkich klas społecznych: 

a) Kto jest najbardziej pokorny i najbardziej się uniża.

Pokorny przed Bogiem. We wszystkich sprawach z pokorą szuka tylko i wyłącznie Boga, jako jedynego i najwyższego Dobra. W wypełnianiu wszelkich poleceń, przyjemnych lub nie, z pełną pokorą cały oddaje się Bogu.

Pokorny przed ludźmi, nie gardzi nikim, nawet kimś pełnym wad, prostakiem, ubogim: ani w mowie, ani w uczuciach, ani w zachowaniu.

Pokorny przed samym sobą. Uniża się pod ciężarem swoich win, zna swoje wady, ceni zasługi, dobre cechy, autorytet innych.

Chętnie zajmuje ostatnie miejsce; cieszy się, jeśli jest niedoceniony; unika pochwał; ale jeśli trzeba coś zrobić dla Boga, zawsze jest gotowy do działania.

Jezus był najpokorniejszy: kocha dusze, które są do Niego podobne.

b) Kto w największym stopniu wyrzeka się wszystkiego i kocha ubóstwo.

Człowiek prawdziwie ubogi, zgodnie z duchem, znajduje zadowolenie w chorobie, w duchowych udrękach, w braku pożywienia, ubrania, mieszkania. W ten właśnie sposób Jezus urodził się w grocie, pracował przez całe życie; w czasie działalności publicznej żył z tego, co dawali Mu ludzie, w oczach ludzi był zhańbiony, wyszydzony przez tłum, odarty z szat, napojony | octem i mirrą. Dusze umiłowane przez Mistrza prowadzone są tą samą drogą.

2. c) Kto najbardziej się umartwia. Kiedy dusza pod każdym względem jest umartwiona, wchodzi w zażyłość z Bogiem.

Umartwia pamięć, aby nie pamiętać złego; wyobraźnię, aby nie przywoływała niewłaściwych obrazów; umysł, aby zajmował się sprawami Boga i Jego wolą; zmysły zewnętrzne całego ciała, ograniczając pokarm i odpoczynek. Kto kocha Jezusa Ukrzyżowanego, ten zdobywa, tak jak św. Gemma Galgani, św. Franciszek z Asyżu, św. Paweł Apostoł wielkie pragnienie upodobnienia się do Niego we wszystkim.

d) Jezus wybiera posłusznego. Taki człowiek z prostotą i miłością przyjmuje wszystko, co jest mu powierzone w sprawach małych i wielkich. Nie osądza, nie próbuje uciekać od polecanych mu zadań. Podobny jest do Jezusa, który stał się posłuszny aż do śmierci: i Jezus może nim zarządzać zgodnie ze swoją wolą.

Rachunek sumienia. - Czy znajduję się w grupie dusz szczególnie wybranych i umiłowanych przez Jezusa? Wśród pokornych? Ubogich? Umartwionych? Posłusznych?

Postanowienie. - Chcę poznać upodobania Jezusa i wyjść naprzeciw Jego oczekiwaniom.

Modlitwa. - Boski Mistrzu, naucz mnie i pokieruj mną, abym podążał drogą tego, co Ty miłujesz. Spraw, abym od Ciebie nauczył się pokory; abym kochał i szukał ubóstwa, abym we wszystkim pokochał Twoją | wolę. Zmiłuj się nade mną! Ty możesz wszczepić we mnie swoje upodobania i pragnienia. Miej miłosierdzie nad moją nędzną duszą.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.