21 kwietnia - Wielkanoc
"Usuńcie stary zakwas, by stać się nowym ciastem, gdyż jesteście ciastem niezakwaszonym. Chrystus przecież został złożony w ofierze jako nasza Pascha. Nie świętujmy więc, używając starego zakwasu, a także zakwasu złości i przewrotności, ale w niezakwaszonej czystości i prawdzie" (1 Kor 5, 7-8).
1. Pascha codzienne. Żydzi, każdego roku, zgodnie z Prawem Mojżesza, obchodzili święto Paschy, czyli wspomnienie przejścia z niewoli egipskiej do Ziemi Obiecanej. W czasie obchodu tej rocznicy Jezus Chrystus przeszedł z tego świata do Ojca; Pascha chrześcijańska zastąpiła paschę żydowską.
Apostołowie i ich następcy przenieśli ją z Czwartku na Niedzielę, zgodnie z poleceniem Jezusa: "Będziecie to czynić na Moją pamiątkę" (Łk 22, 19).
Msza św. z roku na rok stawała się coraz bardziej praktyką codzienną. Dziś, kiedy na świecie jest czterysta tysięcy kapłanów, w każdą minutę rozpoczyna się więcej niż cztery celebracje Mszy św. Wszyscy wierni, którzy w wierze i miłości asystują przy tych konsekracjach i Komuniach św., zawsze mogę przejść od życia mniej doskonałego do życia lepszego, cechującego się większą doskonałością. To jest prawdziwy cel Mszy św., w której spożywa się prawdziwego Baranka, którego zapowiedzią był baranek spożywany przez Żydów. msza jest codzienną, wieczną i doskonałą ofiarą składaną nieustannie, w każdej chwili: uśmierza ona gniew Boga i daje duszy wielkie owoce. Czymś wielce pożądanym jest, aby każdy chrześcijanin często jej słuchał, nawet codziennie.
2. Jezus Chrystus, przez swoje Zmartwychwstanie, pokonał śmierć oraz piekło: to wskazuje na to, że mu musimy pokonać diabła oraz zadać śmierć grzechom.
Jezus Chrystus, zmartwychwstając, dał największy i niepodważalny dowód swojego bóstwa; trzeba być Bogiem, żeby móc mówić i działać tak jak robił to Jezus: "Mogę oddać swoje życie i ponownie je odzyskać", zgodnie z Jego Wolą.
Największa uroczystością w ciągu roku jest Pascha. Kiedyś Chrzest był udzielany szczególnie w Wielką Sobotę i w czasie Paschy, aby podkreślić, że dzięki Chrystusowi człowiek powstawał ze śmierci grzechu do życia nadprzyrodzonego. Jest to nieustanne naśladowanie Jezusa Chrystusa, który pokonał śmierć i odzyskał życie; życie chwalebne, niepodlegające cierpieniu, nieśmiertelne, niebiańskie.
Pascha jest więc odnowieniem, wywyższeniem, duchową radością.
3. Okres wielkanocny rozpoczyna się w Wielką Sobotę i kończy się w sobotę poprzedzającą uroczystość Zesłania Ducha Świętego.
W dzisiejszej Mszy św. Chrystus składa hołd Ojcu, który wskrzesił Go z martwych; a Kościół składa dziękczynienie Synowi, że na nowo otworzył nam bramy Nieba. Podobnie jak Żydzi spożywali baranka i przaśny chleb (bez zakwasu), tak chrześcijanin spożywa chleb eucharystyczny, bez grzechu i bez jakiegokolwiek przywiązania do grzechu.
Ewangelia i Ofertorium mówią nam o pobożnych Kobietach, które udały się do grobu, aby namaścić ciało Jezusa i zastały pusty grób. Anioł objawił im prawdę o tajemnicy zmartwychwstania. Odpowiadamy: "Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja... O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy" (Sekwencja wielkanocna).
Rachunek sumienia. - Czy jako prawdziwe dziecko Kościoła, idę za jego wezwaniem: trzeba zmartwychwstać z grzechu? Unikać okazji do grzechu? Karmić nowe życie duchowe?
Postanowienie. - Uświęcę czas wielkanocny: rozważając tajemnice Zmartwychwstania i Wniebowstąpienia Jezusa; prosząc przez wstawiennictwo Ducha Świętego o owoce Odkupienia.
Modlitwa. - "Boże, Ty sprawiasz, że ta najświętsza noc jaśnieje blaskiem zmartwychwstania Pańskiego, zachowaj w Twoich nowych dzieciach Ducha, którego im udzieliłeś, aby odnowieni na duchu i ciele służyli Tobie w czystości".
"Boże, zwyciężywszy śmierć w dzisiejszym dniu przez Jednorodzonego Syna Twojego, otworzyłeś nam bramy wieczności! Przyjdź tedy z pomocą i wypełnij pragnienia, które sam uprzednio łaską swoją w nas wzbudzasz".
"Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary składają jej wierni uwielbień swych dary. Odkupił swe owce Baranek bez skazy, pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy. Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy, choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy. Maryjo, Ty powiedz, coś w drodze widziała/ Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała. Żywego już Pana widziałam grób pusty i świadków anielskich, i odzież, i chusty. Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja, a miejscem spotkania będzie Galilea. Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy, o Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy". Amen.
za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.