22 sierpnia - Pokuta - I

„Wstanę i pójdę do mojego ojca i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i względem ciebie. Już nie jestem godny nazywać się twoim synem. Uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników. Wstał więc i poszedł do swojego ojca" (Łk 15,18-20).

1. Boski Mistrz mówi: „Większa będzie radość w niebie z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia” (Łk 15, 7). A to dlatego, że nawrócenie grzesznika jest tryumfem miłosierdzia Jezusa Chrystusa. Co powoduje grzech? Zło, które jest niemal nieskończone. Grzech obraża Boga, ponieważ jest nieposłuszeństwem; hańbi Go, ponieważ ponad Niego przedkładane są najnędzniejsze rzeczy; grzech prowokuje do wymierzenia kary, ponieważ Bóg zapowiedział karę dla każdego, kto nie zachowuje Jego prawa i kto pozbawia Go zewnętrznej chwały, grzech jest okrutnym i hańbiącym brakiem wdzięczności za otrzymane

dobra. Grzesznik jest głupcem: ponieważ krótką chwilą przyjemności zamyka sobie drogę do Raju; skazuje się na piekło i brakuje już jedynie śmierci, aby nastąpiło wykonanie tegoż wyroku; gromadzi najcięższe i najostrzejsze wyrzuty sumienia; traci życie łaski otrzymane na Chrzcie; zmazuje wszystkie, nawet najcenniejsze i największe zasługi wypracowane w dotychczasowym życiu; wyrzuca z duszy Boga, wprowadzając na Jego miejsce diabła; w życiu doczesnym naraża się na niezliczone działania zła, wymierzone często także w jego ciało; wyrządza szkodę bliźniemu, często dzieje się to przez zły przykład czy zgorszenie, zawsze ze względu na to, że ogranicza łaskę, jakiej mogliby dostąpić otaczający go ludzie oraz wszyscy członkowie mistycznego Ciała Jezusa Chrystusa.

2. Zobaczmy więc teraz, jak nieskończonym dobrem jest Spowiedź: jest ona pokornym powrotem dziecka do Boga, dobrego Ojca, jak to jest opisane w przypowieści o synu marnotrawnym. W sakramencie Pokuty naprawia się popełnione nieprawości, brak wdzięczności i należnej czci wobec Boga; przywraca się odebraną Mu chwałę; uspokaja się Jego gniew i oburzenie; uznaje się nieskończony majestat Boga; pociesza się Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego przez grzech. Oprócz tego: na nowo otwiera się Niebo; zostaje unieważniony wyrok skazujący na piekło; wraca piękny pokój w duszy, na nowo wchodzi się do rzeki łask i błogosławieństw, która z Nieba spływa na dusze sprawiedliwe; odzyskuje się przyjaźń Boga; wracają do duszy zasługi wypracowane w przeszłości; szerzy się wokół dobry przykład; wyprasza się dla wszystkich większe wylanie łask; Trójca Święta przychodzi mieszkać w duszy jak w Sanktuarium.

3. Jezu, bądź błogosławiony za ustanowienie tego Sakramentu. Jak wiele razy znalazłem w nim siłę i pocieszenie! Otrzymałem takie samo umocnienie, jakie w Twoim przebaczeniu znalazła Magdalena, Zacheusz w Twoim przyjściu do jego domu, cudzołożnica, której broniłeś przed oskarżycielami i która rozpoczęła lepsze życie. Dziękuję Ci za każdy przyjęty przeze mnie Sakrament i za wszelkie i niewysłowione dobra, które dzięki niemu otrzymałem.

Rachunek sumienia. - Czy do Spowiedzi przystępuję z należytym usposobieniem? Czy jest we mnie należna pokora i wstyd za wielkie zło, jakim jest grzech? Wierzę w wielkie dobro zawarte w rozgrzeszeniu?

Postanowienie. - W moim przygotowaniu do Spowiedzi zatroszczę się w sposób szczególny o pokorę i ufność.

Modlitwa. - Panie Jezu, jedyna moja nadziejo, udzielaj mi zawsze żywego żalu za moje grzechy, abym dzień i noc płakał nad moją nieprawością. Ty, który przelałeś swoją krew za grzeszników, spójrz na moją spowiedź i zmiłuj się nade mną. Przez rany twoich rąk, stóp, przez ranę otwartego boku, przez Twoją agonię na krzyżu, przez twoją Matkę \ Bolesną, przebacz mi, Boski Zbawicielu. Oczyść mnie z każdej mojej winy i daj mi miłość tak mocną, aby zmazane zostały także wszystkie moje kary.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.