26 marca - W różnych duszach łaska nie jest taka sama
"Inny jest blask słońca, inny księżyca, jeszcze inny gwiazd. Gwiazda też od gwiazdy różni się blaskiem" (1 Kor 14,41).
1. Dzięki łasce Bożej dusza chrześcijanina trwa w jedności ze swoim Bogiem. Ta jedność nazywa się świętością. Poszczególne dusze mogą znacznie różnić się stopniem świętości. Duch Święty przypomina: "Kto jest sprawiedliwy, niech nadal postępuje sprawiedliwie, a święty niech uświęca się coraz bardziej" (Ap 22,11). Są tacy, którzy mają pierwszą łaskę, i tacy, co cieszą się drugą, setną, tysięczną. Inny jest stan człowieka, który dopiero co zasłużył na przebaczenie swoich grzechów; inny ten, jakim cieszył się dziewięćdziesięcioletni św. Alfons, doświadczony życiowo przez podejmowane pokuty, dzieło głoszenia słowa, trudy.
Stopień świętości zależy od tego, na ile Duch Święty nas przeniknął i od naszej z Nim współpracy. Jest sprawą wiary to, że łaska może wzrastać dzięki dobrym dziełom. Co więcej: "Każdy otrzymuje łaskę według swojej miary; zgodnie z tym, na ile Duch Święty, według swojej woli, udziela jej poszczególnym ludziom oraz zgodnie z dyspozycją i współpracą każdego". Rzeczywiście św. Paweł mówi: "Każdemu z nas została dana łaska według miary daru, który Chrystus sam chce udzielać" (por. Ef 4,7).
2. W Piśmie Świętym czytamy: "Ścieżka sprawiedliwych jak światło poranne, które staje się coraz jaśniejsze, aż dojdzie do dnia pełnego" (Prz 4, 18). Uświęcenie zależy od dwóch elementów: od łaski i od naszej współpracy; współpracy, którą człowiek podejmuje w sposób wolny. Dlatego św. Piotr zachęca: "Wzrastajcie w łasce i poznaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa" (2 P 3,18). A św. Paweł dodaje: "Wzrastajmy pod każdym względem ku temu, który jest Głową - ku Chrystusowi" (Ef 4,15). W Niebie jest wiele zadań i obowiązków, a na wiecznym firmamencie jedna gwiazda świeci jaśniej od drugiej. Ale to zależy od stopnia łaski, w jakim dusze przeszły do wieczności.
Muszę więc błagać Ducha Świętego, aby zstąpił na mnie i obficie wylał swoją łaskę i miłość. Oprócz tego z wielkim zaangażowaniem muszę współpracować z Bogiem, który chce, żebym był świętym; muszę być uległy wobec zaproszeń płynących z Nieba.
3. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij sobą serca wiernych i rozpal w nich niebiański ogień Twojej miłości. Daj mi, Jezu Mistrzu, prawdziwą pobożność; czyli łaskę nieustannego proszenia Ciebie o to, co Tobie się podoba, abym we wszystkim wypełnił wolę Ojca Niebieskiego. Są tacy, którzy żyją jak dzieci, są też tacy którzy biegną, wykonują ciężką pracę, są też i mocni oraz heroiczni żołnierze. Tak samo jest w życiu duchowym. Niektórzy z wielkim trudem utrzymują się przy życiu łaską, inni są świętymi i herosami wielu cnót.
Rachunek sumienia. - Łaska spływa na serca pokorne, tak samo jak woda zbiera się w dolinach. Czy mam prawdziwe rozumienie siebie samego, czy czuję się mały? Współpracuję z łaską? Czy każdego wieczoru, przypominając sobie poszczególne godziny minionego dnia, mogę cieszyć się tym, że wieczorem mam więcej łaski niż o poranku?
Postanowienie. - Mocno wyryję w swoim sercu słowa: "Wzrastajcie w łasce" (2 P 3, 18).
Modlitwa. - Panie Jezu, wpisz głęboko w moim sercu nauczanie Twojego Kościoła. Ducha Święty udziela łaski według swojego upodobania i według dyspozycji oraz współpracy duszy. Poślij do mnie swojego Ducha, daj mi dobrą wolę, ponieważ wielki pokój jest udziałem duszy, która ją posiada.
za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.
1. Dzięki łasce Bożej dusza chrześcijanina trwa w jedności ze swoim Bogiem. Ta jedność nazywa się świętością. Poszczególne dusze mogą znacznie różnić się stopniem świętości. Duch Święty przypomina: "Kto jest sprawiedliwy, niech nadal postępuje sprawiedliwie, a święty niech uświęca się coraz bardziej" (Ap 22,11). Są tacy, którzy mają pierwszą łaskę, i tacy, co cieszą się drugą, setną, tysięczną. Inny jest stan człowieka, który dopiero co zasłużył na przebaczenie swoich grzechów; inny ten, jakim cieszył się dziewięćdziesięcioletni św. Alfons, doświadczony życiowo przez podejmowane pokuty, dzieło głoszenia słowa, trudy.
Stopień świętości zależy od tego, na ile Duch Święty nas przeniknął i od naszej z Nim współpracy. Jest sprawą wiary to, że łaska może wzrastać dzięki dobrym dziełom. Co więcej: "Każdy otrzymuje łaskę według swojej miary; zgodnie z tym, na ile Duch Święty, według swojej woli, udziela jej poszczególnym ludziom oraz zgodnie z dyspozycją i współpracą każdego". Rzeczywiście św. Paweł mówi: "Każdemu z nas została dana łaska według miary daru, który Chrystus sam chce udzielać" (por. Ef 4,7).
2. W Piśmie Świętym czytamy: "Ścieżka sprawiedliwych jak światło poranne, które staje się coraz jaśniejsze, aż dojdzie do dnia pełnego" (Prz 4, 18). Uświęcenie zależy od dwóch elementów: od łaski i od naszej współpracy; współpracy, którą człowiek podejmuje w sposób wolny. Dlatego św. Piotr zachęca: "Wzrastajcie w łasce i poznaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa" (2 P 3,18). A św. Paweł dodaje: "Wzrastajmy pod każdym względem ku temu, który jest Głową - ku Chrystusowi" (Ef 4,15). W Niebie jest wiele zadań i obowiązków, a na wiecznym firmamencie jedna gwiazda świeci jaśniej od drugiej. Ale to zależy od stopnia łaski, w jakim dusze przeszły do wieczności.
Muszę więc błagać Ducha Świętego, aby zstąpił na mnie i obficie wylał swoją łaskę i miłość. Oprócz tego z wielkim zaangażowaniem muszę współpracować z Bogiem, który chce, żebym był świętym; muszę być uległy wobec zaproszeń płynących z Nieba.
3. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij sobą serca wiernych i rozpal w nich niebiański ogień Twojej miłości. Daj mi, Jezu Mistrzu, prawdziwą pobożność; czyli łaskę nieustannego proszenia Ciebie o to, co Tobie się podoba, abym we wszystkim wypełnił wolę Ojca Niebieskiego. Są tacy, którzy żyją jak dzieci, są też tacy którzy biegną, wykonują ciężką pracę, są też i mocni oraz heroiczni żołnierze. Tak samo jest w życiu duchowym. Niektórzy z wielkim trudem utrzymują się przy życiu łaską, inni są świętymi i herosami wielu cnót.
Rachunek sumienia. - Łaska spływa na serca pokorne, tak samo jak woda zbiera się w dolinach. Czy mam prawdziwe rozumienie siebie samego, czy czuję się mały? Współpracuję z łaską? Czy każdego wieczoru, przypominając sobie poszczególne godziny minionego dnia, mogę cieszyć się tym, że wieczorem mam więcej łaski niż o poranku?
Postanowienie. - Mocno wyryję w swoim sercu słowa: "Wzrastajcie w łasce" (2 P 3, 18).
Modlitwa. - Panie Jezu, wpisz głęboko w moim sercu nauczanie Twojego Kościoła. Ducha Święty udziela łaski według swojego upodobania i według dyspozycji oraz współpracy duszy. Poślij do mnie swojego Ducha, daj mi dobrą wolę, ponieważ wielki pokój jest udziałem duszy, która ją posiada.
za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.