27 września - Rok liturgiczny - II
„Spojrzał na uniżenie swojej służebnicy. Odtąd wszystkie pokolenia będą mnie nazywać szczęśliwą, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmogący. Święte jest Jego imię! Jego miłosierdzie przez wszystkie pokolenia dla tych, którzy się Go boją" (Łk 1,48-50).
1. W ciągu roku liturgicznego, oprócz cyklu niedzielnego, jest jeszcze cykl obchodów ku czci Matki Bożej zwany maryjnym, który odnosi się do Najświętszej Dziewicy.
Pośród Świętych Maryja odbiera kult szczególny, najwyższy: jako Królowa świętych. Życie Maryi jest tak bardzo zjednoczone z życiem Jezusa, że liturgia często do tajemnic Jej Syna włącza wydarzenia oddające chwałę Maryi. Niektóre z nich to: oczekiwanie na narodzenie Jezusa, Boże Narodzenie, ucieczka do Egiptu, Oczyszczenie, zagubienie i odnalezienie Jezusa w świątyni, męka Jezusa, Zesłanie Ducha Świętego.
Następnie mamy: Boże Macierzyństwo, Niepokalaną, Narodzenie, Imię Maryi, Zwiastowanie, Matki Bożej Bolesnej, Dziewictwo, Wniebowzięcie, Królową Aniołów, Matkę pośredniczkę wszelkich łask, Serce Maryi. Oprócz tego jest jeszcze wiele tytułów, przy pomocy których Kościół chce oddać Jej cześć: Królowa Apostołów, Wspomożycielka, Pocieszycielka, Ucieczka Grzeszników, Carmine, Królowa Różańca.
2. Maryja bardziej niż ktokolwiek inny naśladowała Boże życie Jezusa; bardziej niż wszyscy Święci raduje się najwyższą łaską oraz niewymowną mocą u Serca swojego Najświętszego Syna. i, poprzez Syna, u Ojca Niebieskiego.
Jest Ona najświętsza pośród Cherubinów i Serafinów; jest bardziej chwalebna niż wszyscy Święci razem wzięci, ponieważ jest „Pełna łaski”, Matką Boga, Współodkupicielką rodzaju ludzkiego, jest Matką | daną nam przez Jezusa Chrystusa. Maryja jest Matką miłosierdzia, życiem, słodyczą, naszą nadzieją: dlatego możemy uciekać się do Niej, jęcząc i płacząc na tym łez padole; aby zechciała miłosiernie na nas spojrzeć. Maryi możemy zawierzyć wszystko: tak w odniesieniu do duszy, jak i do ciała; nigdy nie słyszano, aby ktoś uciekał się do Niej i nie otrzymał pomocy.
3. Maryja w ciągu roku liturgicznego uczy nas wszystkich najpiękniejszych cnót; udziela nam wszelkiej pomocy potrzebnej w życiu wiecznym i doczesnym; prowadzi nas do Jezusa, byśmy żyli w jedności z Nim; przygotowuje nas do życia wiecznego: „Po tym wygnaniu okaż nam Jezusa”.
Rachunek sumienia. - Rozumiem maryjny wymiar roku liturgicznego? Angażuję się? Każdego roku wzrastam w miłości i pobożności do Maryi?
Postanowienie. - Pojmuję Maryję w taki sposób, w jaki naucza o Niej Kościół? Ona jest Matką Kościoła; Kościół uczy nas, Jej dzieci, prawdziwej pobożności do naszej Matki.
Modlitwa. - Niech będzie błogosławiony Kościół, który uczy teologii, cnót i pobożności maryjnej!
Jak dziecko pozwolę się prowadzić Kościołowi. Wraz z Kościołem droga jest pewna; światło jest pełne, łaska jest owocna. Kto ma Kościół za Matkę, ten w Maryi ma orędowniczkę, a w Bogu ma Ojca.
za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Roku, Częstochowa 2014.