28 września - Rok liturgiczny - III

„Następnie zobaczyłem ogromny tłum, którego nikt nie mógł policzyć, ze wszystkich narodów, plemion, ludów i języków. Stali przed tronem i przed Barankiem ubrani w białe szaty, a w rękach trzymali palmy. I wołali potężnym głosem: (^bawienie u naszego Boga, siedzącego na tronie, i u Baranka»" (Ap 7,9-10).

1. Cykl obchodów ku czci Świętych jest trzecim cyklem w ciągu roku liturgicznego: po niedzielnym i maryjnym.

Celebrujemy Aniołów, pośród których szczególnie św. Michała, św. Gabriela, św. Rafała i tych, którzy mają za zadanie nas chronić.

Celebrujemy św. Józefa, św. Jana Chrzciciela, św. Annę, św. Joachima, którzy mieli swoją rolę, większą lub mniejszą, w dziele Wcielenia Słowa. Następnie: św. Piotra i św. Pawła oraz wszystkich Apostołów i Ewangelistów. Później mamy Męczenników: począwszy od św. Szczepana, aż to tych, których kanonizacje odbyły się w czasach współczesnych, ofiary prześladowań religijnych lub innych żądz, jak na przykład Błogosławiona Goretti. Wielu Wyznawców: Biskupów, Kapłanów, Zakonników i świeckich; wiele Dziewic; wszystkich Świętych (1 listopada).

2. Są trzy powody obchodzenia tych wspomnień. W nich oddajemy część Odkupicielowi, który ocalił ich od piekła, od mocy ciemności i ubogacił ich łaską oraz wieloma wspaniałymi cnotami, przywilejami, cudami. Czcimy Boga w Świętych i ze Świętymi.

Drugim celem jest naśladowanie ich cnót: ponieważ oni doskonale naśladowali Boskiego Mistrza. W niektórych odbija się gorliwość apostolska, w innych moc i heroiczna cierpliwość, codzienna cnota w pełnieniu własnych obowiązków, dziewicza czystość, szczera wiara, miłość do Boga i do bliźniego. Liturgia stawia ich przed nami, abyśmy „ciesząc się ich zasługami, pociągani byli | ich przykładem do dobra”.

Konieczne jest, aby „zachować w prostocie niewinność, w miłości zgodę, w pokorze skromność, w zarządzaniu pilność, czujność przy pielęgnowaniu chorych, miłosierdzie przy wspieraniu ubogich, w obronie prawdy stałość, w surowej karności rozwagę... Takie bowiem ślady pozostawili nam Święci, wracając do ojczyzny”. Naśladujmy więc cnoty tych, którym oddajemy cześć w ich obrazach oraz relikwiach.

3. Oprócz tego: „Chcemy przywoływać wstawiennictwa tych przyjaciół Boga, którzy mają u Niego wielką moc. Chcemy, aby wspierały nas modlitwy tych, którym oddajemy cześć tu na ziemi.

Rachunek sumienia. - Czy wystarczająco poznałem sanktorał? Czy czytam albo przynajmniej słucham opowieści o życiu Świętych. Jestem czcicielem i naśladowcą chociażby moich szczególnych patronów.

Postanowienie. - Często będę powtarzał: „Omnes Sancti et Sanctae Dei, intercedite pro nobis”.

Modlitwa. - Panie Jezu, który w rzeszy otaczających Cię świętych ukazujesz swoje miłosierne i pełne owoców odkupienie, udziel mi łaski poznania ich, naśladowania i uciekania się do nich w potrzebie Poprzez ich przykład poznaję, w jaki sposób ja mogę żyć Twoją Ewangelią oraz praktykować cnoty. Przez Twoje i ich zasługi zaradź mojej niewystarczalności abym, mimo licznych niewierności moich, również i ja mógł osiągnąć taką jak oni chwałę w Niebie.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.