3 listopada - Twoje grzechy są odpuszczone

„Zwróciłem się do Pana, a On mnie wysłuchał i uwolnił mnie od wszelkiego lęku. Spójrzcie na Niego, a będziecie promienieć, niech wasze oblicze nie płonie wstydem. Oto ubogi zawołał, a Pan go wysłuchał, wybawił go ze wszystkich utrapień. Anioł Pana otacza szańcem bogobojnych, aby ich ocalić" (Ps 34,5-8).

1. Syn Boży przyszedł, aby pojednać człowieka z Bogiem i złożył ofiarę z samego siebie jako cenę konieczną do odkupienia. Dlatego mówi: „Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników, aby się nawrócili” (por. Mt 9, 13; Mk 2, 17). To jest istota Wcielenia. Prawda najbardziej pocieszająca: racja naszej nadziei. Jest ona | wyraź- 335 nie ukazana w wydarzeniu opisanym w dzisiejszej Ewangelii.

„W owym czasie Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się na drugi brzeg i przyszedł do swojego miasta. Tam przynieśli Mu człowieka sparaliżowanego, leżącego na łóżku. Jezus, widząc ich wiarę, powiedział do chorego: «Ufaj, synu! Twoje grzechy są odpuszczonej A niektórzy nauczyciele Pisma pomyśleli sobie: «On bluźni». Jezus przejrzał ich myśli i zapytał: «Dlaczego złe myśli opanowały wasze serca? Co jest łatwiejsze? Powiedzieć: Twoje grzechy są odpuszczone czy też rozkazać: Wstań i chodź? Abyście się jednak przekonali, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - wtedy powiedział do człowieka sparaliżowanego - wstań, weź łóżko i wracaj do swego domu». A on wstał i poszedł do swojego domu. Gdy tłumy to zobaczyły, ogarnął je lęk i chwaliły Boga za to, że dał ludziom taką moc” (Mt 9, 1-8).

2. W pierwszej kolejności paralitykowi zostają odpuszczone grzechy; ponieważ to grzechy były przyczyną jego choroby. Święty Jan Chryzostom tak komentuje odpowiedź, jaką Jezus daje uczonym w piśmie, którzy negowali jego władzę odpuszczania grzechów: „Jeśli nie wierzycie we władzę odpuszczania grzechów, wierzcie w moc poznawania myśli; wierzcie w moc uzdrawiania ciał z nieuleczalnych chorób. Łatwiej jest uzdrowić ciało, ale chociaż nie wierzycie w większy cud, pokażę wam mniejszy, zewnętrzny, widzialny przy pomocy zmysłów. To właśnie dowodzi władzy odpuszczania grzechów”. W ten sposób Jezus objawia siebie samego jako przyjaciela grzeszników, siada z nimi do stołu, przyjmuje ich, umacnia, nawraca, a niektórych z nich czyni nawet apostołami. Opowiada przypowieści o synu | marnotrawnym, o zagubionej drachmie, o odnalezionej owcy. Apostołom udziela Ducha Świętego, ustanawia sakrament Pokuty, wisząc na krzyżu przebacza grzechy Dobremu Łotrowi i obiecuje mu Niebo. On jest Odkupicielem, Zbawicielem, Odnowicielem: odnośnie do grzechu pierworodnego i do wszystkich grzechów popełnionych przez ludzi.

3. Szczęśliwy ten, kto rozumie misję Jezusa Chrystusa. Szczęśliwy, kto potrafi przyjąć Jego miłosierdzie, zanim wpadnie w ręce sprawiedliwości. Szczęśliwy ten, kto jak Piotr, nawracając się, zyskuje miłość do tak dobrego Serca. Cóż stałoby się z ludźmi, jeżeli nie miałoby miejsca tak wspaniałe odkupienie? Cieszę się, że mogę na wieki wysławiać Boże Miłosierdzie. Cieszę się, że tam w górze wszyscy będą mogli poznać tę wyjątkowość i niemal upór miłosierdzia w poszukiwaniu grzeszników, w przyjmowaniu skruszonych; w przebaczaniu mi nie siedem, lecz siedemdziesiąt siedem razy.

Rachunek sumienia. - Jak przyjmuję Sakrament Pokuty? Modlę się? Zastanawiam się nad sobą? Budzę w sobie żal? Robię postanowienia? Szczerze wyznaję grzechy? Odprawiam pokutę?

Postanowienie. - Dobrze przeżyję następną spowiedź.

Modlitwa. - Prosimy Cię, Panie, wysłuchaj nas; i przebacz winy każdemu, kto uznaje siebie samego za grzesznika, udziel nam swojego pokoju i przebaczenia.

Panie, dotknięty naszymi grzechami, Ty przebaczasz każdemu, kto żałuje; przyjmij łaskawie modlitwy błagającego Cię ludu i oddal od niego kary, na które sobie zasłużył.

Akt żalu: Boże mój, z całego serca żałuję za wszystkie moje grzechy i wyrzekam się ich, ponieważ grzesząc, nie tylko zasłużyłem na kary sprawiedliwie przez Ciebie ustanowione, ale szczególnie dlatego żałuję, że obraziłem Ciebie, najwyższe dobro i jedynie godnego, aby być ponad wszystko kochanym. Dlatego z całą mocą przyrzekam, z pomocą łaski Twojej, już więcej nie grzeszyć i na przyszłość unikać bliskich okazji do grzechu. Panie, miłosierdzie, przebacz mi.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.