30 marca - Owoce i błogosławieństwa

"Owocem Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, dobroć, życzliwość, wierność, łagodność, opanowanie. Prawo tu nie jest potrzebne. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali swoje ciało razem z namiętnościami i pożądliwościami. Skoro więc żyjemy mocą Ducha, postępujmy według Ducha. Nie szukajmy próżnej chwały, kłócąc się i zazdroszcząc sobie nawzajem" (Ga 5, 22-26).

1. Duch Święty, działając w duszy sprawiedliwego, przynosi także owoce. Wymienia je św. Paweł: miłość, radość, pokój, cierpliwość, dobroć, życzliwość, wierność, łagodność, opanowanie. Są to akty cnoty, które realizują się w radości, w doskonałości, regularnie. Święty Tomasz mówi, że owoce to najdoskonalsze dobre dzieła, skuteczne, w pełnieniu których chrześcijanin doświadcza pewnej słodyczy i łagodności. Ponieważ to działanie cnoty jest owocem, dlatego ich podejmowaniu towarzyszy łatwość, gotowość oraz duchowa przyjemność. Kiedy natomiast dzieła te wiążą się z trudem i wymagają wysiłku, są tylko aktami cnoty. Kto pracuje i pomnaża dary Ducha, dochodzi do cnót; kto pracuje nad cnotami, otrzymuje owoce.

2. Błogosławieństwa są wieńcem, który jest najwyższym działaniem Bożym w duszy. Również one są owocami; ale są tak doskonałe, że przekazują duszy przedsmak wiecznego szczęścia. Nie są one jeszcze szczęściem absolutnym, ale są skutecznym środkiem prowadzącym do niego; są zachętą do praktykowania cnót, także tych najtrudniejszych.

Jezus Chrystus wypowiedział osiem błogosławieństw: "Szczęśliwi ubodzy w duchu, ponieważ do nich należy królestwo niebieskie. Szczęśliwi, którzy cierpią udrękę, ponieważ będą pocieszeni. Szczęśliwi łagodni, ponieważ oni posiądą ziemię. Szczęśliwi, którzy są głodni i spragnieni sprawiedliwości, ponieważ oni będą nasyceni. Szczęśliwi miłosierni, ponieważ oni dostąpią miłosierdzia. Szczęśliwi, którzy mają czyste serce, ponieważ oni będą oglądać Boga. Szczęśliwi, którzy zabiegają o pokój, ponieważ oni zostaną nazwani synami Bożymi. Szczęśliwi, którzy są prześladowani za sprawiedliwość, ponieważ do nich należy królestwo niebieskie. Jesteście szczęśliwi, gdy was znieważają, prześladują i oczerniają z mojego powodu. Cieszcie się i radujcie, bo wielka jest wasza zapłata w niebie" (Mt 5, 3-12).

3. Duch Święty uprzywilejowanym duszom przekazuje czasem łaski niezwykłe. Świętość nie zależy od nich, ani nie są one konieczne, żeby ją osiągnąć. Są one dane z uwagi na dobro, jakie dzięki nim będzie świadczone bliźniemu: aby lepiej przekonywać, oświecać, nakłaniać ku dobru. Są nimi na przykład: dar wypraszania cudów, łaska uzdrawiania, profetyczne widzenie przyszłości, poznanie ludzkich serc, dar języków, skuteczność przepowiadania itd. Kto nie posiada takich darów, niech ich nie pragnie; kto został nimi obdarzony, niech trwa w maksymalnej pokorze. Bóg w swojej nieskończonej mądrości udziela ich jak chce, kiedy chce i komu chce.

Rachunek sumienia. - Pozwalam Duchowi Świętemu działać we mnie? Jestem dyspozycyjny i uległy wobec łaski? Współpracuję z nią? Modlę się nieustannie o to, aby Duch Święty mnie przenikał?

Postanowienie. - Będę czuł się upokorzony, ilekroć pomyślę o duszach, które podejmując współpracę z łaską, doszły do najwyższej świętości.

Modlitwa. - Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie Panie, Ojcze święty, wszechmogący i wieczny Boże, przez Chrystusa naszego Pana. On bowiem przez Ciebie został wywyższony ponad wszelkie niebiosa i siedząc po prawicy Twojej, wylał przyobiecanego Ducha Świętego na obdarzone łaską dzieci Twoje. Dlatego cały świat pełen jest radości. Także chóry Aniołów i zastępy niebios Tobie oddają chwałę i nie przestają Ciebie wielbić, mówiąc: Święty, Święty, Święty, Pan, Bóg Zastępów.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.