31 sierpnia - Ostatnie namaszczenie - I
„Jeśli ktoś z was choruje, niech wezwie starszych Kościoła. Niech się modlą nad nim, namaszczając go oliwą w imię Pana. Modlitwa zanoszona z wiarą będzie dla chorego zbawienna i Pan go podźwignie. A jeśli popełnił grzechy, będą mu odpuszczone" (Jk 5,14-15).
1. Kościół katolicki naucza, że owocami Ostatniego namaszczenia BM2 są: łaska Ducha Świętego, dzięki której zostają odpuszczone grzechy, | 97 jakie jeszcze obciążają duszę; usuwa ich pozostałości; podtrzymuje i daje siłę choremu; budzi wielką ufność w Boże miłosierdzie; umacnia chorego w znoszeniu cierpień związanych z chorobą; pomaga walczyć z pokusami; jeśli jest to pożyteczne dla duszy, może nawet przywrócić zdrowie ciału.
Ostatnie namaszczenie daje wzrost łaski. Aby dusza mogła przyjąć ten Sakrament, wymaga się, by była oczyszczona z każdego grzechu śmiertelnego; a kto go przyjmuje, ten zdobywa większą świętość; posiada nową zasługę, zyskuje większą chwałę w Niebie. Wielkim złem jest oszukiwanie chorego i pozbawianie go możliwości otrzymania tego wielkiego dobra, które zyskuje się dzięki udzielonemu na czas namaszczeniu Świętym Olejem.
I jeszcze: Ostatnie namaszczenie udziela łask aktualnych, czyli większej nadziei pokładanej w Miłosierdziu Bożym, gdyż demon w ostatnim okresie życia próbuje za wszelką cenę zapanować nad duszą i prowokując do rozpamiętywania grzechów przeszłości oraz budząc lęk przed zbliżającym się sądem, próbuje nakłonić ją do rozpaczy. Dlatego Święty Olej nazywany jest sakramentem nadziei, podobnie jak Chrzest daje łaskę wiary, a Eucharystia potęguje miłość. Ostatnie namaszczenie udziela pocieszenia oraz łaski cierpliwości w znoszeniu cierpienia, w dopełnieniu procesu utraty życia naturalnego oraz dóbr ziemskich, budzi pragnienie Raju. Udziela męstwa na czas ostatniej walki; jest ono bardzo potrzebne, ponieważ ludzkie serce przez grzech stało się słabsze i bardziej skłonne do złego.
2. Gładzi również grzech powszedni. W tym ekstremalnym czasie nietrudno jest wzbudzić żal nawet za wszystkie grzechy; nietrudno jest o to, by serce odrzuciło wszelkie niedoskonałości i przywiązania. Może on także gładzić grzech śmiertelny, o ile chory żałuje i nie ma możliwości wyspowiadania się; na przykład, jeśli chory jest nieprzytomny. Znosi karę doczesną za grzechy, stosownie do tego, co i jak przeżywa chory. Ostatnie namaszczenie dopełnia i wieńczy dzieło pokuty, przygotowuje duszę do momentu wejścia w świat absolutnie duchowy, jakim jest Niebo.
3. Dlatego Pius XI, pisząc 2 lutego 1923 r. do Stowarzyszenia Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci, potępił ten wielce szkodliwy błąd: „przez który, z wielką krzywdą dla dusz, udziela się tego sakramentu chorym dopiero w momencie śmierci, kiedy człowiek nie jest już w pełni świadomy. Aby sakrament ten był udzielony w sposób ważny i godziwy, wystarczy, aby mieć roztropne przekonanie o możliwym niebezpieczeństwie śmierci. Kto zajmuje się udzielaniem tego sakramentu, niech gorliwie idzie za intencjami, pragnieniami oraz nauczaniem Kościoła, naszej świętej Matki”.
Zatem wielce pożyteczne jest, jeśli sakrament ten jest przyjmowany w momencie, kiedy chory jest jeszcze w pełni świadomy: jego owoc będzie tym większy.
Rachunek sumienia. - Czy czuję potrzebę odpuszczenia grzechów powszednich? Oczyszczenia się z tak wielu wad i niedoskonałości?
Zadośćuczynienia Bożej sprawiedliwości i poniesienia kary doczesnej? Wzrostu nadziei i męstwa?
Postanowienie. - Będę czuwał nad tym, na ile ode mnie będzie to zależało, aby chorzy we właściwym czasie i w sposób godny otrzymali namaszczenie Świętym Olejem oraz inne formy religijnego pocieszenia.
Modlitwa. - Boże, Ojcze Wszechmogący i miłosierny Panie, Ty w swoim niezmierzonym miłosierdziu troszczysz się o każde ze swoich stworzeń, udzielając cierpiącym łaski Twojego błogosławieństwa. Wysłuchaj nas łaskawie w chwili, gdy przywołujemy Twoje imię; niech ten Twój sługa, uwolniony od choroby, odzyska zdrowie, podtrzymuj go swoją prawicą, umocnij cnotą, chroń swoją mocą i przywróć go swojemu Kościołowi. Przez Chrystusa Pana naszego.
za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.