4 sierpnia - Eucharystia - I
„On wybrał nas w Nim przed stworzeniem świata, abyśmy byli przed Nim święci i nieskalani w miłości. On przeznaczył nas, abyśmy się stali Jego przybranymi dziećmi przez Jezusa Chrystusa. Takie było upodobanie Jego woli, aby był uwielbiony majestat Jego łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym" (Ef 1,4-6).
1. Dzięki Eucharystii rozprzestrzenia się duch Religii, który jest węzłem wymiany darów z Bóstwem. W Komunii św. dusza ściślej jednoczy się z Bogiem; we Mszy św. składa się Bogu ofiarę godną: uwielbienia, dziękczynienia, wynagrodzenia, prośby. W żaden sposób nie można porównać jedności z Bogiem, jaką ma lud chrześcijański, z jednością, jaką miał lud Izraela. Mimo to już o tym ludzie zostało napisane: „Czy jest jakiś inny naród, który by miał bogów tak bliskich, jak Pan, nasz Bóg, ilekroć Go wzywamy?”26. Zbliżamy się do Niego zawsze, kiedy tego chcemy i idziemy na adorację: „Wielbię Ciebie, Boże ukryty”. A także z Jezusem i przez Jezusa uwielbiamy Trójcę Świętą, składając ofiarę Bogu miłą i przyjemną. Kult eucharystyczny wypełnia świętą Liturgię; jest centrum całej religii; jest | tym, co nadaje blasku wszystkim celebracjom. Wszystkie zmierzają do Eucharystii jak promienie do środka sfery.
2. W kulcie eucharystycznym uczymy się pokory. Wcielony Syn Boży kryje blask swojej niebieskiej chwały pod bardzo mizernymi postaciami, którymi są święte hostie. Tutaj bardziej jest upokorzony niż w żłóbku, niż w nazaretańskim warsztacie, niż w samej męce; „Na krzyżuś Bóstwo ukrył, tu i Ciało”27.Często dzieje się tak, że do stołu Pańskiego przystępują nie bogaci, ale biedni, nie możni, ale najmniejsi: „Spożywa Pana biedak, sługa i nędznik”.
3. Boży Wzorze, w życiu eucharystycznym dajesz nam te same cnoty, które praktykowałeś na ziemi. Podziwiam Twoją cierpliwość. Ty znosisz obojętność, brak szacunku, świętokradztwa, wykroczenia, które są popełniane w kościołach w Twojej prawdziwej obecności. Podziwiam Twoje posłuszeństwo, gotowe do natychmiastowego działania, dzięki któremu na głos kapłana, celebrującego Mszę św., schodzisz na ołtarze... Pozwalasz, aby Ciebie niesiono, rozdawano, zamykano w tabernakulum, tak jakbyś był pozbawiony zmysłów i jakiejkolwiek władzy. Podziwiam Twoje dobrowolne ubóstwo: wiele kościołów jest
bardzo biednych i brudnych; korporały i puryfikaterze kiepskiej jakości; sam chleb i wino marnej jakości i źle przechowywane.
Rachunek sumienia. - Czy po tym, jak tyle razy korzystałem z Sakramentu Eucharystii, mogę powiedzieć, że postąpiłem naprzód | w duchu religii i mojej pobożności? W pokorze? W ubóstwie? W posłuszeństwie?
Postanowienie. - Chcę zadbać o moje wewnętrzne dyspozycje, z jakimi zbliżam się do Jezusa Eucharystycznego. W tabernakulum znajdują się nie tylko przykłady ewangeliczne, dalekie. Są to przykłady współczesne, widzialne. Z tabernakulum nieustannie słychać zapraszający głos: Uczcie się ode mnie... dałem wam przykład.
Modlitwa. - Boże, który w przedziwnym Sakramencie zostawiłeś nam pamiątkę swej Męki, dozwól, prosimy, taką czcią otaczać święte tajemnice Ciała i Krwi Twojej, abyśmy nieustannie doznawali owoców Twojego odkupienia. Prosimy Cię, Panie, udziel swojemu Kościołowi stosownych darów pokory i pokoju, które w mistyczny sposób czerpią wzór z ofiar składanych na ołtarzu. Daj nam, Panie, cieszyć się radością wiecznego posiadania Twojego Bóstwa, ukrytego w Sakramencie Twojego najświętszego Ciała i Krwi, które przyjmujemy w Komunii św.
za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.