6 listopada - Dwóch dłużników

„Jako wybrańcy Boga - święci i umiłowani - okryjcie się głębokim miłosierdziem, łagodnością, pokorą, delikatnością, cierpliwością. Żyjcie ze sobą w zgodzie i przebaczajcie sobie wzajemnie, gdy macie coś przeciw drugiemu. Jak Pan wam przebaczył, również wy tak czyńcie" (Kol 3,12-13).

1. Każdy chrześcijanin, jeżeli chce otrzymać przebaczenie od Boga, sam z całego serca musi wybaczyć każdemu, kto wyrządził mu krzywdę. Doznane urazy są niczym wobec ciężaru naszych grzechów.

W dzisiejszej Ewangelii czytamy: „W owym czasie Jezus opowiedział uczniom tę przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który postanowił rozliczyć się ze swoimi sługami. Kiedy zaczął to robić, przyprowadzono mu dłużnika, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego oddać, pan kazał go sprzedać wraz z żoną i dziećmi, i wszystkim, co posiadał. W ten sposób chciał odzyskać dług. Wtedy sługa upadł przed nim na ziemię i błagał: ‘Okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam’. Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Gdy ów sługa wyszedł, spotkał innego sługę swego pana, który był mu winien sto denarów. Chwycił go, zaczął dusić i mówił: ‘Oddaj wszystko, coś winien’. A on upadł na ziemię i prosił: ‘Okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam’. On jednak nie chciał, lecz odszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Gdy inni słudzy dowiedzieli się o tym, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli o wszystkim swojemu panu. Wtedy pan wezwał go i powiedział: ‘Jesteś złym człowiekiem! Darowałem ci | cały dług, bo mnie prosiłeś. Czy i ty nie powinieneś był zmiłować się nad swoim dłużnikiem, tak jak ja zmiłowałem się nad tobą?’. I pan rozgniewany wydał go katom, dopóki nie odda mu całego długu. Podobnie postąpi z wami mój Ojciec, który jest w niebie, jeśli każdy z was szczerze nie przebaczy swojemu bratu»” (Mt 18, 23-35).

2. Święty Hieronim mówi: „Czy przyjmowanie postawy człowieka bezlitosnego w obliczu doznanej krzywdy albo odrzucanie przebaczenia ze względu na jakieś gorzkie słowo nie jest wydawaniem samemu sobie świadectwa, że zasługuję na karę? Bóg postąpi z nami w sposób adekwatny do tego, jakie my sami mamy uczucia w sercu; jeśli sami nie wybaczamy, nie dostąpimy przebaczenia. On jest Sędzią i nie zadowala się jedynie zewnętrznym przebaczeniem, pragnie aby człowiek przebaczył całym sercem. Bóg udzieli nam przebaczenia taką samą miarą, jaką my przebaczamy: „Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom” (Mt 6, 12). „Przebaczajcie, a będzie wam przebaczone” (Łk 6, 37). „Czyńcie dobro i módlcie się za tych, którzy wyrządzają wam krzywdę i prześladują was”. „Mówię wam: miłujcie waszych nieprzyjaciół” (Mt 5, 44).

Chrystus był oczerniany, skazany, ukrzyżowany. Ale jak tylko został podniesiony na ołtarz krzyża, przede wszystkim pragnął modlić się za swoich wrogów: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”.

Nasze grzechy są obrazą, krzywdą, jaką nędzne stworzenie wyrządza Bogu, który jest nieskończenie wielki i który jest naszym Stwórcą. Dlatego niosą ze sobą czyste zło, zuchwałość, niewyobrażalną bezczelność; a krzywdy, jakich my doznajemy, są działaniem ludzi takich samych jak my.

Jak wspaniale smakuje przebaczenie! Daje naszym duszom pokój i rodzi wielką ufność w ojcowską dobroć Boga.

3. Mój Jezu, Boże dobroci, Ty przyjąłeś ludzkie ciało i oddałeś życie za grzesznego człowieka, spraw, aby moje serce było podobne do Twojego Serca. Abym zawsze potrafił kochać tego, kto mnie skrzywdził i bym nie przestawał szukać dla niego dobra. Jeżeli pomożesz mi swoją łaską, będę tym, który jako pierwszy wyciąga rękę na zgodę.

Rachunek sumienia. - Czy zawsze przebaczałem? Czy dziś noszę w sercu jakiekolwiek urazy, nienawiść, zazdrość, pragnienie zemsty? Modlę się i czynię dobro wobec tego, kto mnie krzywdzi?

Postanowienie. - Chcę przebaczać z całego serca; tak samo jak pragnę, aby Jezus mi przebaczył, nie tylko grzech, ale także karę doczesną tak w życiu, jak i w Czyśćcu.

Modlitwa. - Serce Jezusa, ofiaro grzeszników, również i ja chcę złożyć z siebie ofiarę jako hostię ofiarną za moich krzywdzicieli. Zbaw ich, o Panie; spraw, aby nie umarli, zanim pogodzą się z Tobą. Udziel mi laski, bym nigdy nie popełnił niesprawiedliwości względem dobrego imienia, dóbr i osoby mojego bliźniego. Zawsze i jedynie muszę cierpieć z powodu krzywd wyrządzanych Twojemu Boskiemu Majestatowi, a nie ze względu na niewielkie przykrości, jakie mnie spotykają. Ty, mój Ukrzyżowany Odkupicielu, jesteś moim wzorem, nadzieją, umocnieniem.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.