6 sierpnia - Przemienienie Pańskie

„Tron Twój, Boże, na wieczne czasy, berłem sprawiedliwości berło Twego królowania. Miłujesz sprawiedliwość, nienawidzisz nieprawości, dlatego Bóg Twój, o Boże, namaścił Cię olejkiem wesela bardziej niż Twych towarzyszy" (Ps 45,7-8).

1. W osobie Mojżesza mamy prawo, Eliasz reprezentuje proroków, którzy przygotowali drogę Jezusowi Chrystusowi. Oto teraz Boski Mistrz objawia w blasku swoją misję i swoją chwałę: On jest Nauczycielem, wiecznym Kapłanem, Królem Nieba.

Przychodzi od Ojca; Ojciec ogłasza Jego bóstwo. I zaprasza wszystkich ludzi do tego, aby Go słuchali. To prawda, że Jezus Chrystus, zanim wstąpi do Nieba, by zasiąść po prawicy Ojca, będzie musiał najpierw być wywyższony na krzyżu. Ale niech nikt nie widzi w Nim kogoś, kto jest słaby i winny; przez krzyż wstąpi do chwały. Ojciec wskrzesi Go i podda Mu piekło, ziemię, świętych i aniołów. Ale każdy musi Go naśladować, kochać, wierzyć.

2. Święty Piotr w epistole przypomina wydarzenie Przemienienia.

„Najdrożsi: Zapowiadaliśmy wam bowiem pełne potęgi przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa, nie na podstawie jakichś wymyślonych baśni, ale jako naoczni świadkowie Jego wielkości. Otrzymał On od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy rozległ się głos od Jego wspaniałego Majestatu: «To jest mój Syn umiłowany, w którym sobie upodobałem». Usłyszeliśmy ten głos dochodzący z nieba, gdy razem z Nim byliśmy na świętej górze. Mamy jednak jeszcze mocniejsze słowo prorockie. Dobrze, jeśli będziecie przy nim trwać jak przy lampie, która świeci w ciemności aż do świtu, a jutrzenka wzejdzie w waszych sercach” (2 P 1, 16-19).

Ewangelia przedstawia w skrócie to wielkie wydarzenie:

„W owym czasie: Jezus zabrał ze sobą Piotra, Jakuba i jego brata Jana i wyprowadził ich z dala od ludzi na wysoką górę. Tam przemienił się w ich obecności, a Jego twarz zajaśniała jak słońce. Jego ubranie stało się białe jak światło. Wtedy ukazali się im Mojżesz i Eliasz, którzy z Nim rozmawiali. Piotr powiedział do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy. Jeśli chcesz, postawię tutaj trzy namioty; jeden dla Ciebie, drugi dla Mojżesza, a trzeci dla Eliasza*. A gdy jeszcze to mówił, zasłonił ich świetlisty obłok. Z obłoku rozległ się głos: «On jest moim Synem umiłowanym, którego sobie upodobałem. Jego słuchajcie!*. Gdy uczniowie to usłyszeli, upadli na twarz bardzo przerażeni. A Jezus podszedł, dotknął ich i powiedział: «Wstańcie! Nie bójcie się!». Gdy podnieśli oczy, nikogo już nie widzieli, tylko samego Jezusa. Kiedy schodzili z góry, Jezus przykazał im: «Nie mówcie nikomu o tym widzeniu, dopóki Syn Człowieczy nie zostanie wskrzeszony z martwych*” (Mt 17, 1-9).

3. To przemienienie jest niczym pierścień, który łączy czas Starego Testamentu z czasem Nowego Testamentu. Mojżesz i Eliasz reprezentują ten pierwszy; Piotr, Jakub i Jan drugi. Jezus Chrystus jest pośrodku: i dzięki Niemu zbawiają się ci, którzy w nadziei czekają na odkupienie, które On niebawem ma dokonać; tak jak dziś zbawiają się ci, którzy słuchają Jezusa i korzystają z owoców Jego Męki.

Rachunek sumienia. - Czy mam głęboką wiarę w tajemnicę Jezusa Odkupiciela? Słucham Mistrza? Jestem w Nim dobrym dzieckiem Boga?

Postanowienie. - „Po krzyżu, światło; po wygnaniu, ojczyzna; po doświadczeniu próby, chwała”.

Modlitwa. - Boże, Ty przy chwalebnym przemienieniu Twojego jedynego Syna potwierdziłeś tajemnice wiary świadectwem Ojców i ukazałeś chwałę, jaka czeka Twoje przybrane dzieci, spraw, abyśmy posłuszni głosowi Twojego umiłowanego Syna stali się Jego współdziedzicami i uczestnikami tej samej chwały, jaką On posiada w Niebie.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.