9 sierpnia - Msza Święta - I

„Nie mam w was upodobania - mówi Pan Zastępów - i nie jest Mi miła wasza ofiara. Gdyż od miejsca, gdzie wschodzi słońce, aż do miejsca, gdzie ono zachodzi, wielkie jest moje imię wśród narodów i na wszystkich miejscach spala się kadzidło i składa czystą ofiarę na cześć mojego imienia, bo moje imię jest wielkie wśród narodów - mówi Pan Zastępów" (Ml 1,10-11).

1. Msza św. jest tym samym, czym była ofiara na krzyżu. Rożni je jedynie to, że Msza św. jest ofiarą bezkrwawą, a ta na Kalwarii była krwawa Rzeczywiście: „we Mszy mamy tę samą hostię, tego samego głównego składającego ofiarę, czyli Jezusa Chrystusa, który wykorzystuje posługę kapłańską, chociaż sam sposób złożenia ofiary jest inny" .
Ta sama hostia: czyli Jezus Chrystus, Bóg i człowiek. Rzeczywista przez słowa konsekracji Jezus Chrystus przyjmuje formę oraz staje w pozycji zewnętrznej wobec śmierci: z jednej strony ciało, z drugiej krew. Ten sam jest główny Kapłan, Jezus Chrystus, który już na krzyżu rozpalony miłością i posłuszny, cierpiał i złożył samego siebie Ojcu w ofierze.
W ten sposób jest tylko jedna i ta sama osoba Kapłana i Ofiary. On polecił Kapłanom wypełnianie tego wielkiego aktu w Jego imię i w Jego osobie. Jezus Chrystus ofiaruje się Ojcu w każdej Mszy św. dzięki szczególnemu aktowi swojej woli: przez żarliwe pragnienie chwały Boga i zbawienia ludzi, który towarzyszył Mu na krzyżu.

2. Różnice dotyczą przypadłości: na krzyżu ofiara jest śmiertelna, odczuwa ból, jest widzialna: natomiast we Mszy św. jest obecna w swoim stanie sakramentalnym, jest nieśmiertelna, nie czuje bólu, jest niewidzialna.
Na krzyżu jest jeden Kapłan: Jezus Chrystus; we Mszy św. Jezus Chrystus jest głównym Kapłanem, ksiądz jest Jego widzialnym sługą, wyświęconym do tej posługi przez Kościół i zobowiązanym do jej sprawowania. Ofiara na krzyżu była ofiarą absolutną; co więcej, była
to jedyna ofiara absolutna.
Natomiast ofiara Mszy św. reprezentuje Ofiarę na krzyżu aż do końca czasów i jest sprawowana jako wynagrodzenie za aktualne grzechy.
Ofiara na krzyżu została złożona tylko jeden raz; natomiast ofiara Mszy św. jest składana każdego dnia i w różnych miejscach.
Na krzyżu dokonało się odkupienie; we Mszy św. znajduje ono swoje zastosowanie. Ofiara na krzyżu została złożona za wszystkich ludzi. ofiara Mszy św. bezpośrednio jest składana jedynie za członków Kościoła.

3. Jezu Zbawicielu, Ty jesteś ofiarą czystą, o nieskończonej wartości, która podoba się Ojcu. Godnego zadośćuczynienia za grzechy nie mogły przynieść Ojcu dawne ofiary, nie wystarczyłyby wszystkie cierpienia męczenników, akty cnoty i dzieła pokuty dziewic, wyznawców, apostołów... Tylko Twoja ofiara, nieskończenie wielka, mogła dokonać tak wielkiego odkupienia i przykryć wszystkie grzechy, bez względu na ich liczbę i ciężar. „O ile bardziej krew Chrystusa oczyści nasze sumienie” (Hbr 9, 14). Dziękuję Ci, Jezu.

Rachunek sumienia. - Odkrywam i zgłębiam prawdziwy sens Mszy św.? Swoimi czynię uczucia, dążenia, intencje Jezusa, z którymi składa się On w ofierze na ołtarzach? Czy potrafię wraz Bożą Ofiarą składać samego siebie, małą ofiarę za grzechy moje i wszystkich ludzi?

Postanowienie. - Będę uczestniczył we Mszy św. z żywą radością: ponieważ dzięki niej czynione jest zadośćuczynienie sprawiedliwości Boga; będę pracował na rzecz zbawienia ludzi jako współodkupiciel, zjednoczę się z Jezusem Chrystusem wiecznym Kapłanem w Niebie, który nieustannie gotów jest i chce oddawać Ojcu swoje Serce, swoją Krew, swoje rany.

Modlitwa. - Boże Ojcze, my, Twoi słudzy, oraz lud Twój święty, wspominając błogosławioną mękę, zmartwychwstanie oraz chwalebne wniebowstąpienie Twojego Syna, naszego Pana Jezusa Chrystusa, składamy Twojemu najwyższemu majestatowi z otrzymanych od Ciebie darów Ofiarę czystą, świętą i doskonałą, Chleb święty życia wiecznego i Kielich wiekuistego zbawienia. Racz wejrzeć na nie z miłością i łaskawie przyjąć, podobnie jak przyjąłeś dary swojego sługi, sprawiedliwego Abla, i ofiarę naszego Patriarchy Abrahama oraz tę ofiarę, którą Ci złożył najwyższy Twój kapłan Melchizedek, jako zapowiedź Ofiary doskonałej. Pokornie Cię błagamy, wszechmogący Boże, niech Twój święty Anioł zaniesie tę Ofiarę na ołtarz w niebie przed oblicze boskiego majestatu Twego, abyśmy  przyjmując z tego ołtarza Najświętsze Ciało i Krew Twojego Syna, otrzymali obfite błogosławieństwo i łaskę.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.