Myśli bł. Jakuba Alberione na grudzień

1. Do produkcji książki, czasopisma, filmu itd. niech będą wyszukiwane najlepsze środki. Postęp w tej dziedzinie jest bardzo szybki. (...) Musimy iść z postępem, lecz niech to będzie zdrowy postęp!

2. Apostolstwo środków społecznego komunikowania wymaga prężnej grupy redaktorów, techników, dystrybutorów. Wszyscy musza zgodnie współpracować jak artyści, którzy wystawiają piękną sztukę.

3. Istotą apostolstwa jest w zasadzie redakcja. Ale w naszym Zgromadzeniu, jak to zostało konkretnie ustalone, redakcja, technika i dystrybucja stanowią trzy elementy konstytutywne jednego apostolstwa - każdy jednak element z zachowaniem właściwej mu wartości.

4. Praca redakcyjna nie jest jedną z posług, lecz jest nasza główną posługą. Innym posługom poświęca się okruchy czasu, redakcji poświęca się cały czas.

5. Eucharystia i Biblia bardzo dobrze się łączą; równie dobrze łączy się apostolstwo pracy z Eucharystią. Eucharystia i Biblia tworzą apostolstwo prasy. Niech te dwie rzeczy będą nierozdzielne i nieodłączne w naszych oczach.

6. Część naszego apostolstwa wydaje się zbliżać je do przemysłu (np. drukarnia), a część wydaje się łączyć z handlem (księgarnia). Wszystko to jest natomiast środkiem przepowiadania, tak jak pióro w ręku Doktora Kościoła.

7. Pisać to nie to samo, co załatwić jakąś sprawę, np. iść do sklepu po owoce. Wiadomo, że ona są i wystarczy zebrać pieniądze, by za nie zapłacić. Aby przygotować książkę, trzeba czasem miesięcy i lat! A mimo to wydawać się może, że ktoś na próżno traci czas.

8. Zasadniczo każde czasopismo ma składać się zawsze z trzech części: prawda, droga, życie!

9. Myśląc o rozmiarach naszych zadań, będziemy czuli się przygnieceni, jeśli zabraknie nam wiary w misję zleconą nam przez Boga. Dlatego pierwszy środek to modlitwa, która wypływa z wielkiej wiary.

10. Co powie Panu siostra zajmująca się dystrybucją, gdy będzie odprawiać adorację? "Ale ja mam głowę zaprzątniętą tym, co widziałam i słyszałam, i nie mogę się skupić, bo przychodzą mi na myśl osoby, z którymi się widziałam, wiadomości, które słyszałam, dobre i niedobre"... Porozmawiaj o tym z Jezusem Mistrzem (...).

11. Pod słowem "wydawnictwo" rozumiemy nie tylko książkę: my mamy na myśli coś więcej. Słowo "wydawnictwo" znajduje szerokie zastosowanie; wydawnictwo periodyczne, wydawnictwo tego, kto przygotowuje taśmę-matkę, kto przygotowuje program telewizyjny, kto przygotowuje audycje do wyemitowania przez radio.

12. Jeśli piękno formy jest zawsze pożądane we wszystkich pismach, to tym bardziej w tych, które przytaczają i komentują słowa samego Boga.

13. Ażeby w pełni odpowiedzieć na potrzeby apostolstwa prasy, wymaga się, by przekazywać prawdę nauczania, dobro moralności, piękno formy. Nie zawsze koniecznie należy pisać o religii, ale trzeba zawsze pisać po chrześcijańsku. To może każdy chrześcijański pisarz.

14. Nie należy sądzić, że ludzie nie szukają dzieł z zakresu duchowości. Szukają ich, potrzebują ich i rozumieją je bardziej, niż się to czasem wydaje. Zresztą zawsze prawdziwe  jest to, co mówił kard. Mercier: "Trzeba wznieść się samemu, aby wznosić duchowo innych".

15. W sali redakcyjnej najlepszą ozdobą jest obraz Ewangelistów, najlepszym znakiem i przedmiotem kultur jest Ewangelia otwarta tam, gdzie się mówi: "Ziarnem jest słowo Boże"; najcenniejsza książką do konsultacji jest Biblia, zaopatrzona w obszerny komentarz Ojców i Doktorów Kościoła. Ale to jeszcze nie wystarczy; sam pisarz powinien być przeniknięty treścią Bożej księgi, aby móc z niej czerpać!

16. Dystrybucja ma zatem dotrzeć do wszystkich dusz, a zwłaszcza do najbardziej potrzebujących. Apostoł będzie jak dobry Pasterz, który zabezpieczywszy wierną trzodę, naraża siebie samego dla zagubionej owieczki.

17. Nikt z paulistów i paulistek nie dziwi się, gdy słyszy, że Jezus jest Mistrzem dystrybucji. Przekazuje się to samo orędzie,orędzie zbawienia; jest się pobudzanym tą samą miłością; publikuje się stosownie do potrzeb ludzi i w sposób dla nich właściwy; jest się wspieranym Jego przykładem i Jego łaską.

18. Słowo mówione ma swoje zalety, łatwiej przenika do inteligencji. Pisanie ma inną przewagę nad słowem: jest bardziej przemyślane, można je zachować, powielić w kopiach.

19. Poczuwać się do odpowiedzialności! Najczęściej nie jest istotna liczba czytelników, lecz owoce, które odniosą oni z lektury, nawet jeśli biedzie ich tylko pięciu lub tylko jeden.

20. Ile słów wypowiedzianych na próżno, nawet w niektórych czasopismach! Jeśli nie prowadzimy dusz do Boga, nie zbawiamy ich.

21. Wy także dobrze to rozumiecie: zbędne byłoby pisanie, komentowanie, drukowanie, jeśli książki nie byłyby potem czytane.

22. Książki nas zalewają, ukazują się wręcz rzeki książek w różnych wydawnictwach, których jest coraz więcej we Włoszech i za granicą. Jednak liczy się dotarcie do czytelników, do dusz.

23. Jezus Chrystus uczył, by nie czekać, aż ludzie przyjdą, lecz by ich szukać. Apostoł, tak jak Mistrz, powinien rozpowszechniać Słowo Boże w miastach, na wsiach, po domach - nawet najbardziej zapomnianych.

24. Nigdy nie może być banalna forma wypowiedzi ani zaniedbana strona techniczna, ani zwulgaryzowana treść. Popularyzować istotę doktryny chrześcijańskiej, przedstawiając ją w godnej formie. Żadnych wulgaryzmów, żadnych banałów!

25. Nasze księgarnie stanowią centra apostolstwa. Wskazuje na to Ewangelia i obraz św. Pawła. Nie są to sklepy, lecz posługa wiernym.

26. Estetyka, zwłaszcza na wystawie i w publikacjach wyłożonych dla publiczności. Niech będą one tak rozłożone, aby wywoływały uczucie satysfakcji u tych, którzy je oglądają.

27. Apostolstwo kina nie jest innym apostolstwem, to jest to samo: przekazywać Jezusa Chrystusa, Boskiego Mistrza. Inny jest tylko środek, którego się używa.

28. Jeśli miałbym coś jeszcze dodać, powiedziałbym tak: ja bardzo czekam, żeby przyszły powołania właśnie do apostolstwa kina.

29. Błogosławię każdemu słowu, działaniu, umartwieniu i modlitwie za kino, o którym mówię Jezusowi w każdej Mszy św., mając na uwadze zwłaszcza konieczność udoskonalenia filmów dla młodzieży i rozwój kina parafialnego - które - tak ja prasa - wspiera pasterzy dusz w ich posłudze.

30. Róbcie postępy, tak aby można było powiedzieć: jest poprawa, jest dobrze.

31. Najwięksi z naszych świętych chwyciliby dziś za mikrofon, aby z zapałem ducha i w uniesieniu serca wylansować swoje orędzie prawdy, sprawiedliwości i pokoju. Nie można nie myśleć o poleceniu Jezusa Chrystusa: "Głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu; to, co wam mówię w sekrecie, rozgłaszajcie na dachach".

za: Jakub Alberione, Myśli, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2003.