07.01. - Bóg Duch Święty

"Jeśli mnie miłujecie, będziecie zachowywali moje przykazania. A Ja będę prosił Ojca i da wam innego Wspomożyciela, aby pozostał z wami na zawsze. Ducha Prawdy, którego świat nie jest w stanie przyjąć, ponieważ ani Go nie widzi, ani nie zna. Wy Go znacie, bo przebywa wśród was i będzie w was" (J 14, 15-17).

1. Jezus Chrystus został poczęty i uświęcony za sprawą Ducha Świętego. Zanim wstąpił do Nieba, obiecał, że ześle swoim uczniom Ducha, i dotrzymał obietnicy w dzień Pięćdziesiątnicy. Duch Święty jest duszą Kościoła; sprawia, że Kościół jest nieomylny, nieprzemijający, święty. Duch Święty zamieszkuje w nas w momencie Chrztu; dopełnia w nas swoje cnoty w bierzmowaniu; coraz bardziej jednoczy się ze sprawiedliwa duszą w pełnionych przez nią dziełach. Oprócz tego Duch Święty daje zwyczajną łaskę oświecenia, natchnienia, wzrastania.

2. Duch Święty, wchodząc wraz z łaską do wnętrza duszy, wlewa wiarę, daje nadzieję, rozpala miłość. Przekazuje siedem darów: rozumu, mądrości, wiedzy, rady, pobożności, męstwa, bojaźni Bożej.

Co więcej: daje pewną radość i szczęście, które jest przedsmakiem pełnego szczęścia w Niebie: w ubogich w duchu, w cichych, w cierpiących, w głodujących i spragnionych sprawiedliwości Bożej, w prześladowanych. Oprócz tego przynosi dwanaście bezcennych owoców.

3. Duchu Święty, zstąp jeszcze na swój Kościół, aby miał godnych pasterzy, godnych zakonników, gorliwych apostołów prawdy, wspaniałych misjonarzy, pobożne zakonnice, wiele świętych dusz. Duchu Uświęcicielu, przeniknij mój umysł, abym żył wiarą; przeniknij moją wolę, aby moja nadzieja była coraz mocniejsza; przeniknij moje serce i spraw, abym coraz bardziej kochał Boga i bliźniego.

Rachunek sumienia. - Przeciwstawiałem się Duchowi Świętemu, wyrzucając Go z mojej duszy poprzez grzech? Czy ograniczałem Jego działanie poprzez grzechy powszednie, obojętność, oziębłość, szczególnie w odniesieniu do sakramentów?

Postanowienie. - Duch Święty mieszka we mnie. Nie chcę zamartwiać Bożego Gościa.

Modlitwa. - Boże, który nauczałeś swoich wiernych poprzez oświecające działanie Ducha Świętego, udziel nam za sprawą tegoż Ducha prawych uczuć i wiecznej radości wynikającej z Jego pocieszenia.

W ogniu Ducha Świętego oczyść, Boże, nasze zmysły i nasze serca, abyśmy mogli służyć Ci ciałem nieskażonym grzechem i aby podobały się Tobie nasze czyste serca.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.