1 października - Wiara trędowatego i setnika

„Bo Ty, Panie, jesteś Najwyższy na całej ziemi i górujesz nad wszystkimi bogami. Pan miłuje tych, co zła nienawidzą, On strzeże życia swoich wiernych, wyrywa ich z rąk bezbożników. Światło wschodzi dla sprawiedliwego i radość dla tych, których serce jest prawe. Sprawiedliwi, radujcie się Panem, i miejcie w pamięci świętość Jego!" (Ps 97,9-12).

1. Epifania jest objawieniem Pana. Czas następujący po niej jest dopełnieniem objawienia, ponieważ Jezus Chrystus objawia się w dziełach i w słowach; objawia się Żydom i poganom. Jasno widać to w dzisiejszej Ewangelii, w której czytamy opis uzdrowienia trędowatego, który był Żydem, oraz setnika, który był poganinem.

Czytamy w niej: „Jezus zszedł z góry, a podążał za Nim wielki tłum. Wtedy podszedł do Niego trędowaty, pokłonił się i prosił: «Panie! Jeżeli zechcesz, możesz mnie oczyścić". On wyciągnął rękę, dotknął go i powiedział: "Chcę, bądź oczyszczony". I natychmiast został oczyszczony z trądu. Jezus mu nakazał: "Pamiętaj, nie mów o tym nikomu, lecz idź, pokaż się kapłanowi, a na świadectwo dla nich złóż ofiarę, zgodnie z nakazem Mojżesza". Gdy wszedł do Kafarnaum, zbliżył się do Niego setnik i zaczął prosić: «Panie, mój sługa leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi". Powiedział mu: "Przyjdę, aby go uzdrowić". Wtedy setnik rzekł: «Panie, nie jestem godny, abyś wszedł do mojego domu ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Boja też, choć sam podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy, kiedy mówię jednemu z nich: Idź! - on idzie, a innemu: Przyjdź! - on przychodzi. A gdy do sługi mówię: Zrób to! - on robi". Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i powiedział do idących za Nim: "Zapewniam was: U nikogo w Izraelu nie spotkałem tak wielkiej wiary. I dlatego mówię wam: Wielu przyjdzie ze wschodu i z zachodu i w królestwie niebieskim zasiądą przy stole z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem. A synowie królestwa zostaną wyrzuceni w ciemności, na zewnątrz. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów". Do setnika zaś powiedział: "Idź, niech ci się stanie tak, jak uwierzyłeś" W tej samej chwili jego sługa odzyskał zdrowie (Mt 8, 1-13).

2. Trędowaty musi iść pokazać się Kapłanowi, aby być dla niego dowodem na bóstwo Jezusa. Setnik, pokorny i pełen ufności, dzięki bardzo prostej argumentacji dowodzi swojej wiary w Boga Jezusa, wystarczy jedno polecenie, aby choroba posłusznie zniknęła. Wszystkie narody są więc przez Jezusa Chrystusa wezwane do tego, aby stały się częścią Kościoła.

Dwa cuda opisane w Ewangelii są dowodem na bóstwo Jezusa Chrystusa i ukazują to, czego dokonał On dla Żydów i dla pogan, oczyszczając z trądu i lecząc paraliż grzechu. Po wspaniałym przemówieniu na Górze dokonał tych cudów właśnie po to, aby potwierdzić wszystko, czego nauczał. Pan wyciąga rękę nad chorym i natychmiast trąd znika. Jezus mówi do setnika: Idź, niech ci się stanie tak, jak uwierzyłeś, i w tym samym momencie sługa został uzdrowiony.

Nie brakuje więc dowodów na Bożą prawdę, nie brakuje też zaproszenia Jezusa: dla wszystkich otwarte są drzwi, przez które wchodzi się do królestwa Boga, do Kościoła. Odmawiajmy akty wiary w bóstwo Jezusa | Chrystusa i powtarzajmy akty miłości, byśmy mogli stać się uczestnikami wiecznego zbawienia. Introit mówi: „Adorujcie Boga wszyscy aniołowie (Ps 97, 7)102 Pan jest królem, raduj się, ziemio, niech się radują wszystkie narody (Ps 97, 1)”.

Jezus Chrystus jest Bogiem, ale we Wcieleniu, w Męce, w dziełach, w życiu, w śmierci, w swoich przymiotach chce ukazać przede wszystkim swoje miłosierdzie. On uzdrawia wszelkie choroby, leczy wszystkie skutki grzechu pierworodnego, wszystkim daje zbawienie. On, który jest Bogiem tak bardzo obrażanym przez człowieka, umiera, aby spłacić ludzki dług i zaprowadzić człowieka do nowego życia. Tylko Bóg-Człowiek mógł tego dokonać.

3. „Bojaźń ogarnie narody przed Twoim imieniem, o Panie, a wszystkich królów ziemi - bojaźń wobec Twej chwały, gdy Pan odbuduje Syjon i ukaże się w swej wspaniałości” (Ps 102, 16-17). „Prawa ręka Pana się wzniosła, prawa ręka Pana moc okazała. Nie umrę, ale żył będę i opowiadał dzieła Pana” (Ps 118, 16-17), „Wszyscy dziwili się słowom, które wypowiadał”.

Rachunek sumienia. - Czy przyjmuję jako Boże wszystkie słowa Jezusa Chrystusa? Adoruję i mam należny szacunek dla Jezusa ukrytego w Najświętszej Eucharystii? Dbam ojej chwałę?

Postanowienie. - Często będę powtarzał akt strzelisty: Jezu Mistrzu, Drogo, Prawdo i Życie, zmiłuj się nad nami.

Modlitwa. - Wychwalajcie Go wszystkie narody; i wysławiajcie Go wszystkie ludy. Bo Jego miłosierdzie objawiło się nad nami, a Jego prawda trwa na wieki.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.