14 marca - Łaska niestworzona
"Tych zaś, którzy Je przyjęli, obdarzyło mocą, aby się stali dziećmi Bożymi. To są ci, którzy wierzą w Jego imię, którzy narodzili się nie z krwi ani z pragnienia ciała, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga" (J 1, 12-13).
1. Jest to mieszkanie Trójcy Świętej w naszej duszy. Święta Trójca daje się nam cała, aby zamieszkać w naszej duszy w sposób kryty i boski. Mieszka Ojciec i nie przestaje rodzić Syna; w ten sposób otrzymujemy Syna, doskonały obraz Ojca, w jego istocie i blasku; Ojciec i Syn darzą się wzajemną i wieczną miłością; miłością nieskończoną, którą jest Duch Święty, węzeł jedności pomiędzy dwiema Osobami, który sam jest Osobą Bożą, nieróżniącą się od dwóch pozostałych. Jakże cudowna jest ta złożoność! Tenże Bóg staje się naszym ojcem, przyjacielem, współpracownikiem i uświęcicielem.
W ten sposób wchodzi się do społeczności Trójcy Świętej: stajemy się przybranymi dziećmi Boga: "Nie przyjęliśmy przecież ducha niewoli, aby trwać w lęku, ale przyjęliśmy Ducha, który czyni was dziećmi. W Nim wołamy: Abba, Ojcze! Właśnie ten Duch zaświadcza naszemu duchowi, że jesteśmy dziećmi Boga" (Rz 8, 15-16). Każdy człowiek, jeżeli naśladuje Jezusa Chrystusa, może stać się dzieckiem Boga: "Tych którzy wierzą w Jego imię, obdarzył mocą, aby stali się dziećmi Bożymi" (por. J 1,12).
2. To życie Boże w nas jest uczestnictwem w życiu Boga: "uczestnictwo w Bożej naturze" (2 P 1,4), nie takie samo, ale podobne. Jest to życie na wzór Boga. Jest to nowe stworzenie: "Jeśli ktoś nie narodzi się z wody i Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego" (J 3,5). "Bóg zgodnie ze swym postanowieniem zrodził nas przez słowo prawdy" (Jk 1,18).
Bóg jest naszym ojcem: "Zobaczcie, jak wielką miłością obdarzył nas Ojciec, abyśmy zostali nazwani dziećmi Bożymi" (1 J 3,1).
Bóg staje się naszym najwierniejszym przyjacielem: "Już nie nazywam was sługami... nazwałem was przyjaciółmi" (J 15,15). On działa w nas i przez nas: "nasza zdolność pochodzi od Boga" (2 Kor 3,5). "Bóg sprawia, że pragniecie i działacie zgodnie z Jego upodobaniem" (Flp 2,13).
Bóg nas uświęca, ponieważ świętym i godnym czci czyni miejsce, do którego wchodzi: "Czy nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży w was mieszka?" (1 Kor 3,16).
3. Niech będzie uwielbiona Święta i Niewidzialna Trójca! Dusza moja wielbi Pana, który zechciał z moje duszy uczynić swoje mieszkanie. Trójco Święta, weź na zawsze moją duszę!
Święty Leon Wielki mówi: "Zobacz, chrześcijaninie, swoją godność! Po tym, jak stałeś się uczestnikiem Bożej Natury, nie pozwól, abyś na nowo upadł w życie pozbawione godności". Chrześcijanin musi szanować siebie samego, także swoje ciało.
Rachunek sumienia. - Czy wiem i rozumiem, jak wielki skarb posiadam? Czy nie wyrzuciłem kiedyś obrazu Boga w błoto? Czy przez gorliwą modlitwę i podejmowane dzieła pracuję nad tym, aby coraz bardziej czcić świątynię Boga?
Postanowienie. - Będę bardzo czujny: w naczyniu glinianym niosę wielki skarb, a muszę przejść drogą pełną nieprzyjaciół.
Modlitwa. - Jezu Mistrzu, spraw, abym coraz lepiej poznawał Twój wielki dar. Dar Boży: rozum może poznać Ciebie tak, jak Ty znasz siebie samego, moje serce będzie się cieszyć Twoją radością. Boże, stworzyłeś mnie po raz drugi! Jestem pełen świętej radości. Z całej duszy składam Ci dziękczynienie i czekam na wieczność, abym mógł w sposób godny sławić Cię i Tobie dziękować na wieki.
Trzy Chwała Ojcu.
za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.