2 czerwca - Wniebowstąpienie Pana Jezusa

"Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, Pan - przy dźwiękach trąby. Śpiewajcie Bogu naszemu, śpiewajcie! Śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie! Bóg jest Królem całej ziemi, oznajmiajcie to śpiewem. Bóg króluje nad narodami, Bóg zasiada na swym świętym tronie" (Ps 47, 6-9).

1. Czterdzieści dni po Zmartwychwstaniu Jezus wstępuje do Nieba; Apostołom zostawia zdanie kontynuowania i rozszerzania Jego misji pośród ludzi.

Już wcześniej, jak czytamy to w Ewangelii, nakazał im pełnienie misji: "Gdy byli za stołem, i wyrzucał im brak wiary i zatwardziałość serca, bo nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego. I powiedział do nich: "Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, ten się potępi. Tym, którzy uwierzą, takie znaki będą towarzyszyć: W moje imię będą wyrzucać demony, będą mówić nowymi językami, węże będą brać do rąk, i choćby wypili coś zatrutego, nie zaszkodzi im. Będą na chorych kłaść ręce, a ci zostaną uzdrowieni". A gdy Pan Jezus to do nich powiedział, został wzięty do nieba i zasiadł po prawej stronie Boga. Oni zaś rozeszli się i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły" (Mk 16, 14-20).

Później wzniósł się do Nieba. Opowiadają o tym Dzieje Apostolskie: "Gdy zasiedli do wspólnego posiłku, nakazał im: "Nie opuszczajcie Jerozolimy, ale oczekujcie spełnienia się obietnicy Ojca, o której wam mówiłem: Jan chrzcił wodą, wy zaś wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym". A zebrani pytali Go: "Panie, czy teraz na nowo przywrócisz królestwo Izraela?". Odpowiedział im: "Nie możecie znać czasu ani chwili, które zastrzegł sobie Ojciec. Otrzymacie jednak moc Ducha Świętego, który zstąpi na was, i staniecie się moimi świadkami w Jeruzalem, w całej Judei, w Samarii i aż po krańce ziemi". A kiedy to powiedział, zobaczyli, jak uniósł się w górę, a obłok zabrał Go im sprzed oczu. Uporczywie wpatrywali się w niebo, gdy On odchodził. Wtedy stanęli przy nich dwaj mężczyźni ubrani na biało i powiedzieli: "Galilejczycy, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Jezus został wzięty spomiędzy was do nieba, ale przyjdzie tak samo, jak Go widzieliście idącego do nieba" (Dz 1, 4-11).

2. Trzeba było, aby Jezus wziął w posiadanie Królestwo niebieskie, które zdobył dzięki swoim cierpieniom. Ponieważ po życiu obecnym, pełnym trudnych obowiązków, będziemy cieszyć się wieczną radością.

W dniu Wniebowstąpienia Jezus rozpoczyna swoje niebieskie i wieczne kapłaństwo. Tam w górze, po prawicy Ojca, ukazuje swoje rany: jest wiecznym Kapłanem: "Mamy najwyższego Kapłana" (Hbr 8, 1). Tam w górze jest naszym wiecznym pośrednikiem u Ojca: wypraza nam Ducha Świętego i Jego dary.

Tam w górze przygotował dla nas miejsce: ponieważ "chce, abyśmy byli uczestnikami jego bóstwa" (por. Hbr 3, 14). Nie wystarczy Męka i Zmartwychwstanie: dzieło Odkupienia dopełni się i stanie się doskonałe oraz aktywne w momencie, kiedy wraz z Jezusem Chrystusem, naszym Mistrzem, wstąpimy do Nieba. To wydarzy się dzięki Wniebowstąpieniu samego Jezusa Chrystusa.

Rachunek sumienia. - Dobrze rozumiem, czym jest życie: pozyskiwać zasługi, żyjąc na wzór Jezusa i z Jezusem, aby później wstąpić do Nieba, tak jak Jezus i z Jezusem? Najpierw są tajemnice radosne i bolesne, dopiero później dochodzi się do tajemnic chwalebnych. Czy ta zasada jest mocno ugruntowana w mojej duszy? Głęboko i praktycznie w to wierzę?

Święty Augustyn mówi: "Będziemy celebrować Wniebowstąpienie w sposób prawy, wiernie, pobożnie i święcie wtedy, gdy wstąpimy do Nieba wraz z Jezusem i będziemy trzymać nasze serca wzniesione wysoko. Nasze myśli niech będą tam w górze, gdzie dzisiaj On przebywa; i tu na ziemi znajdziemy odpoczynek. Teraz wstępujemy wraz z Chrystusem jedynie sercem, ale kiedy nadejdzie obiecany dzień, wstąpią tam również nasze ciała. Pamiętajmy jednak, że ani pycha, ani chciwość, ani pożądliwość nie mogą wraz z Chrystusem wstąpić do Nieba; dlatego, jeśli pragniemy wznieść się tam razem z Nim, musimy odrzucić wszelkie wady i każdy grzech".

Postanowienie. - Często będę myślał o Niebie. Bazując na tej myśli, zmienię swoje życie.

Modlitwa. - Wszechmogący Boże! Oto z wiarą wyznajemy, że w dzisiejszym dniu Syn Twój Jednorodzony; a nasz Odkupiciel wstąpił do nieba, prosimy Ciebie zatem, daj nam również duchem w Niebie przebywać.

Przyjmij, Panie, te dary, które Ci składamy dla uczczenia chwalebnego Wniebowstąpienia Syna Twojego i pozwól łaskawie, abyśmy byli wolni od doczesnych niebezpieczeństw oraz doszli do żywota wiecznego.

Wszechmogący i miłosierny Boże, Ciebie prosimy, daj nam osiągnąć niewidzialny skutek tego, cośmy świadomie w sakramencie spożyli.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.