22 lipca - Symbole Serca Jezusa

„A oto objawiła się dobroć i miłość Boga, naszego Zbawiciela. On zbawił nas nie dzięki sprawiedliwym czynom, które spełniliśmy, lecz ze względu na swe miłosierdzie. Stało się to przez odradzającą i odnawiającą kąpiel w Duchu Świętym. Wylał Go na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela, abyśmy usprawiedliwieni przez Jego łaskę stali się - zgodnie z nadzieją - dziedzicami życia wiecznego" (Tt 3,4-7).

1. Swojej powierniczce św. Małgorzacie Alacoque Jezus objawił swoje serce.
Pokazał jej Serce cielesne. Serce żyjące i hipostatycznie zjednoczone ze Słowem Bożym, a nie serce martwe. Serce, które nie jest po prostu ludzkie; jest świętsze, pokorniejsze, pobożniejsze. Serce, które jest najpiękniejsze, najszlachetniejsze, najmilsze. Serce Kapłana, Mistrza, Króla, brata.
Pokazał serce unoszące się nad płomieniami. Wskazują one na miłość i gorliwość Jezusa. Miłość, która płonie wielkim żarem do Ojca i do dusz. Z miłości rodzi się gorliwość; gorliwość niknie, kiedy miłość gaśnie. Święty Augustyn mówi: „Kto nie kocha, nie ma zapału".

2. Pokazał serce otoczone koroną uplecioną z cierni. Wskazują one na grzechy powszednie, zaniedbania, oziębłości, ducha światowego, lenistwo w pełnieniu codziennych obowiązków, | brak szacunku i czci dla Najświętszego Sakramentu. Są dusze, które ofiarują Jezusowi kwiaty cnót; są i takie, które dają Mu ostre cierpnie; które głęboko Go ranią.
Pokazał otwartą ranę po włóczni. Wskazuje ona grzech śmiertelny, który tak jak gwałtowne uderzenie włócznią skutkuje śmiercią. Grzesznicy mnożą świętokradztwa, bluźnierstwa, oszustwa, kradzieże; nie myślą o tym, że tym samym na nowo krzyżują Jezusa: „rursum crucifigentes Christum Iesum” - "Krzyżują na nowo Jezusa Chrystusa". Wynagradzać, zapobiegać grzechom; gorliwie pracować i głosić walkę z grzechem.

3. Pokazał krzyż, z którego wzniósł się do Nieba.
Jest to wielki znak miłości Jezusa do nas. „Pokochał nas, pokochał to tego stopnia, że za nas umarł”. Przede wszystkim w krzyżu jest nasza nadzieja; jest zbawienie; jest życie; jest zmartwychwstanie.
Wszystkie nasze zasługi, wszystkie łaski, cała nasza ufność z krzyża i przez krzyż.
Krzyż jest wielką ceną naszego Odkupienia.

Rachunek sumienia. - Stojąc przed Sercem Jezusa, zadaję sobie pytania: Czy moje serce jest podobne do Serca Jezusa? Przebijam ciągle to serce codzienną i świadomą próżnością? Wynagrodziłem za grzechy? Zapobiegam obrażaniu Boga?

Postanowienie. - Często będę odpoczywał w tym Sercu jak w bezpiecznym schronieniu przed burzami i błędami.

Modlitwa. - Najświętsze Serce Jezusa, wierzę w Twoją miłość. Najświętsze Serce Jezusa, ufam Tobie. Ty, o Jezu, ukazałeś ludziom swoje Serce. Chcę oddać Ci moje, w całości. Nie chciałbym dać Ci serca, które jest zimne, ale serce rozpalone ogniem miłości. Nie rozproszone, ale skupione i pobożne. Nie serce martwe, ale żywe i działające. Nie pyszne i próżne; ale pokorne i hojne. To do mnie kierujesz prośbę: „Synu mój, daj mi swoje serce".
Oddaję je Tobie, na zawsze.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.