24 grudnia - Wigilia Bożego Narodzenia

"Jego boska moc obdarowała nas wszystkim, co potrzebne do pobożnego życia. Dała poznać Tego, który nas powołał do udziału w swej chwale i doskonałości. Przez nie otrzymaliśmy cenne i ważne obietnice, aby stać się uczestnikami Bożej natury i uchronić się przed zepsuciem spowodowanym powszechną w świecie żądzą. Dołóżcie wszelkich starań, aby do waszej wiary dołączyć prawość, do prawości poznanie, do poznania opanowanie, do opanowania wytrwałość, do wytrwałości pobożność, do pobożności braterską życzliwość, a do życzliwości braterską miłość. Gdy będziecie w nie obfitować, to poznanie naszego Pana Jezusa Chrystusa zaowocuje waszymi czynami" (2 P 1, 3-8).

1. Spróbujmy wyobrazić sobie jako żywo grotę, żłóbek, woła, osła, potem Józefa, Maryję, Dziecię. Adorujmy wraz z Aniołami.

Żłóbek jest katedrą Mistrza, trybunałem Sędziego, tronem miłosierdzia. Jest katedrą, pierwszą katedrą Boskiego Mistrza. On, milcząc, naucza dusze uległe i pobożne: pokory, ubóstwa, cierpliwości.

Pokora: będąc Bogiem, upokorzył się, w oczach ludzi uniżył samego siebie; ukazał się jako człowiek, co więcej, jako dziecko. Uczmy się być niewidoczni. "Niewybaczalną bezczelnością byłoby, jeśli w czasie, gdy Majestat się uniża, robak nadymałby się dumą i rósł w pysze".

Ubóstwo: Domem Jezusa jest grota: żłób kołyską, garść słomy łóżeczkiem, zgrzebne szmaty pieluchami. A jednak jest On Bogiem prawdziwym z Boga prawdziwego; przez którego wszystko zostało stworzone. On będzie nas uczył: Błogosławieni ubodzy.

Cierpliwość: Przyszedł do swojego narodu i nie został przyjęty; co więcej, chciano Go zabić. Chociaż został zapomniany, milczy; tak samo jak będzie milczał w momencie oskarżenia i skazania na śmierć. Trzeba uczyć się milczenia od tych, którzy cierpią jedynie dla Jezusa Chrystusa.

2. Żłóbek jest trybunałem sędziego. Milcząc, Dziecię pozwala poznać, kto jest, a kto nie jest Jego uczniem. Jego uczniem jest ten, kto wstępuje do szkoły Jego przykładów: kto za Nim idzie, kto naśladuje Jego pokorę, ubóstwo, umartwienie, cierpliwość. Uczniem nie jest ten, kto nie idzie do Jego szkoły: albo nie korzysta z niej; albo kto przychodzi do niej rzadko albo jedynie z ciekawości.

Prawdziwym uczniem jest ten, kto bierze swój krzyż i idzie za Nim: prawdziwym uczniem nie jest ten, kto nie niesie swojego krzyża.

Prawdziwym uczniem jest ten, kto zostawia wszystko albo przynajmniej oddziela swoje serce od wszystkiego, ze względu na Jego miłość; prawdziwym uczniem nie jest ten, kto jest światowy, kto szuka samego siebie, kto kocha wygodne życie, zaszczyty, przyjemności, bogactwa.

Jego uczniem jest ten, kto ma ducha łagodności i miłości; nie jest nim ten, kto jest mściwy, pełen nienawiści i zazdrości.

3. Żłóbek jest tronem miłosierdzia. W żłóbku Jezus po raz pierwszy wznosi swoje ręce, aby zaprosić do siebie wszystkich ludzi, tak jak będzie to czynił przez całe życie: "Przez cały dzień wyciągałem ręce" (Iz 65,2). Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy znosicie cierpienia albo ciąży wam grzech, Ja was pokrzepię. Wiele mamy zmartwień: "Liczne są utrapienia sprawiedliwych" (Ps 34,20). Złóżmy nadzieje w Jezusie: On nas umocni.

Najpierw pokutującym przebaczy ich grzechy; następnie, udzieli cierpliwości; oprócz tego podtrzyma swoim umocnieniem i nadzieją Nieba. Każde zmartwienie powierzone Jezusowi, okaże się niewielkie, jeżeli będzie przyjęte z Jego ręki, przestanie być krzyżem.

Rachunek sumienia. - Czy Boże Narodzenie jest dla mnie jedynie rodzinnym świętem? Albo dniem uniesienia? Albo okazją do odpoczynku i ludzkich radości! Czy jest może nowym narodzeniem Chrystusa?

Postanowienie. - Dziś wstąpię do szkoły Boskiego Mistrza, aby pozostać tam na każdy dzień reszty mojego życia.

Modlitwa. - Boże, Ty sprawiłeś, że ta najświętsza noc zajaśniała blaskiem prawdziwej świętości, dozwól, abyśmy w Niebie mogli uczestniczyć w radości Twojego Syna, którego tajemnicę Wcielenia poznaliśmy na ziemi.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.