26 lipca - Chrzest - I
„Przez chrzest zostaliśmy pogrzebani razem z Nim w śmierci po to, aby wejść w nowe życie, tak jak Chrystus został wskrzeszony z martwych dla chwały Ojca" (Rz 6,4).
1. Jest Sakramentem koniecznym dla wiecznego zbawienia. W nim dusza zostaje obmyta z grzechu pierworodnego i otrzymuje nowe życie, rodzi się na nowo: „Jeśli ktoś nie narodzi się z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego” (J 3, 5). Narodziny naturalne dają życie naturalne; ponowne narodzenie | w Chrzcie daje życie nadprzyrodzone, chrześcijańskie. W ochrzczonym żyje nie tylko człowiek; jest obecny również Jezus Chrystus żyjący w człowieku: Z Jezusem Chrystusem, Bogiem i człowiekiem, w duszy ludzkiej zamieszkują również Ojciec i Duch Święty. Nowa mentalność, nowa wola; cały nadprzyrodzony organizm bierze górę nad organizmem ludzkim. Powstaje dziecko Boga na mocy przybrania; zatem brat czy siostra Jezusa Chrystusa; zatem dziedzic Boga i współdziedzic Chrystusa. Powstaje człowiek wszczepiony w Chrystusa, człowiek nowy, święty, świątynia Boga, uczestnik męki, zasług i wiecznej chwały Jezusa Chrystusa.
2. W chrzcie umiera i zostaje odarty z szat człowiek stary, z winy Adama grzesznik; zostaje on odziany w człowieka nowego, dzięki Jezusowi Chrystusowi.
Hermas pisze: „Wchodzimy do wody martwi, wychodzimy z niej żywi”. Według św. Bazylego: Chrzest jest ceną Odkupienia..., powtórnym narodzeniem duszy, ubraniem wspaniałej szaty, niezbywalną pieczęcią, pojazdem potrzebnym, aby dotrzeć do Nieba..., darem dla przybranych dzieci. Jeszcze jaśniej wypowiada się św. Jan Chryzostom. Oto teraz wolni są ci, którzy byli niewolnikami; stali się obywatelami Kościoła ci, którzy trwali w błędzie; teraz są ozdobieni sprawiedliwością i łaską (czyli weselną szatą), są wolni, święci, sprawiedliwi, są dziećmi Boga, braćmi Chrystusa, wszczepieni w Jego ciało, są Jego współdziedzicami..., organami Ducha Świętego.
3. Rozmyślam nad nauczaniem św. Pawła: | Chrzest rodzi dwie konsekwencje: obowiązek prowadzenia życia chrześcijańskiego: „Obecnie zaś, jako uwolnieni od grzechu i posłuszni Bogu, przynosicie owoce, które prowadzą do świętości, a końcem ich jest życie wieczne” (Rz 6, 22). Chrześcijanin musi wierzyć, zachowywać przykazania, często przyjmować i doceniać wartość Sakramentów oraz modlitwy. Chrześcijanin zawsze posiada łaskę modlitwy; jeśli się modli, bez wątpienia otrzyma Bożą pomoc, potrzebną do zwycięstwa nad samym sobą, do pójścia za Jezusem i do naśladowania Mistrza.
Rachunek sumienia. - Czy zachowałem nienaruszoną wielką godność chrześcijanina? Zawsze żyłem w stanie łaski? Posiadam jeszcze białą szatę chrzcielną?.
Postanowienie. - Coraz lepiej chcę rozumieć bezcenność życia nadprzyrodzonego duszy znajdującej się w stanie łaski. Przewyższa ona wszystkie inne bogactwa, cnoty, dary naturalne.
Modlitwa. - Spraw, Panie, aby wypełniły się we mnie słowa, które Kapłan wypowiada nad przyjmującym Chrzest, wręczając mu zapaloną świecę: „Przyjmij płonącą świecę i zachowaj nienagannie łaskę twojego chrztu; zachowuj przykazania Boże, abyś w chwili przyjścia Pana na gody mógł się przed Nim zjawić na dworze niebieskim i byś dostąpił żywota wiecznego na wieki wieków. Amen”.
za: J. Alberione, Krótkie medytacja na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.