4 grudnia - IV Niedziela Adwentu
"Nakłoń, Panie, Twego ucha i wysłuchaj mnie, bo jestem ubogi i biedny. Strzeż mnie, bo jestem Ci wierny. Boże mój, wybaw swego sługę, który ufa Tobie. Zmiłuj się nade mną, Panie, gdyż do Ciebie wołam codziennie. Uraduj swego sługę, bo do Ciebie, Panie, kieruję me pragnienia" (Ps 86, 1-4).
1. Jezus Chrystus przyjdzie do nas jako Droga, Prawda i Życie: "Przygotujcie drogę Panu" (Mt 3, 30; Mk 1,3). Przygotowanie polega przede wszystkim na wewnętrznym usposobieniu pełnym pokory i pokuty za nasze grzechy, za naszą niewiedzę, za nasz nieszczęsny stan śmierci; a także na usposobieniu pełnym ufności pokładanej w Tym, który będzie nam głosił zbawcze prawdy, który wyznaczy nam drogę do Nieba i który przywróci nam życie nadprzyrodzone. Liturgia jest zdominowana przez trzy wielkie postaci: Izajasza, Jana Chrzciciela, Dziewicę Maryję.
Ewangelia mówi: "W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, kiedy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, jego brat Filip tetrarchą Iturei i ziemi Trachonu, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza, przemówił Bóg na pustyni do Jana, syna Zachariasza. Przeszedł on wszystkie krainy nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów. Tak bowiem jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: Głos, który woła na pustyni: Przygotujcie drogę Pana! Wyprostujcie Jego ścieżki! Każda dolina niech będzie wypełniona, a wszystkie góry i pagórki niech zostaną zrównane! Drogi kręte niech będą wyprostowane, a wyboiste niech staną się gładkimi! Wtedy każde stworzenie ujrzy zbawienie Boga" (Łk 3, 1-6).
2. Pokora. Święty Jan Chrzciciel mówi: niech wasza pokuta przyniesie dobre owoce. Święty Grzegorz zauważa, że nie chodzi tu o jakąkolwiek pokutę: chodzi o pokutę godną, odpowiadającą rozmiarowi grzechu. Kościół modli się dzisiaj: "Przyjdź, Panie, i nie zwlekaj, odpuść winy swojemu ludowi, Izraelowi". Ewangelia mówi jasno: Wyrównajcie ścieżki, wyprostujcie uczucia waszych serc. Człowiek pozbawiony swojego życia nadprzyrodzonego, człowiek, którego umysł tonie w ciemnościach, coraz szybciej podążał w stronę dna przepaści błędu i grzechu.
Ufność. Jan Chrzciciel mówi: "Każda dolina niech będzie wypełniona, a wszystkie góry i pagórki niech zostaną zrównane" (Łk 3,5). Jezus jest światłem. Prorok Izajasz mówi: "Ciemności zamienię w światło i już ich nie opuszczę". Święty Jan Ewangelista dodaje: "Wiemy, że Syn Boży przyszedł i dał nam umysł, abyśmy mogli poznać prawdziwego Boga i należeć do Jego Syna". Jezus Chrystus jest życiem wiecznym i zbawieniem. "Każdy człowiek zobaczy Zbawiciela" (por. Łk 3,6). Kościół modli się słowami: "Wzbudź swą potęgę Panie i przybądź nam z pomocą; wspomóż nas swoją mocą, abyśmy dzięki Twojej łasce mogli odzyskać to, co straciliśmy przez grzech".
3. "Niebiosa, wysączcie z góry rosę! Obłoki, wylejcie z deszczem sprawiedliwości! Niech się otworzy ziemia i wytryśnie zbawienie" (Iz 45, 8). Z Syjonu wyjdzie prawo oraz słowo Boga z Jerozolimy; Panie, oświeć oczy sług swoich.
Jeruzalem, zadmij w swoje trąby, ponieważ blisko już jest dzień Pana; oto On przychodzi, aby nas zbawić. On jest wyczekiwany, upragniony przez narody; niech Dziewica da nam Zbawiciela; niech ludzie przyjmą zbawienie. Nadeszła pełnia czasów. Niech kroczy między nami; niech nas uczy swoich dróg, niech wyłoży nam swoją sprawiedliwość; niech nauczy nas drogi roztropności.
Rachunek sumienia. - Czy przygotowuję się na przyjście Jezusa takiego, jaki przychodzi na świat, czyli: Drogi do wszelkiej świętości, Nauczyciela prawdy, Życia dusz? Czuję potrzebę spotkania z Nim?
Postanowienie. - O wiele rzeczy będę prosił Jezusa, aby wiele otrzymać; przede wszystkim będę prosił o serce pokorne.
Modlitwa. - O Mądrości, która wyszłaś z ust Najwyższego, Ty obejmujesz wszechświat od krańca do krańca i wszystkim rządzisz z mocą i słodyczą; przyjdź i naucz nas dróg roztropności.
O Korzeniu Jessego, który się wznosisz jako znak dla narodów, przed Tobą zamilkną królowie, a ludy modlić się będą do Ciebie; przyjdź nas wyzwolić, już dłużej nie zwlekaj.
O Wschodzie, blasku Światła wiecznego i Słońce sprawiedliwości, przyjdź i oświeć siedzących w mroku i cieniu śmierci.
Pan jest blisko tych, którzy go wzywają; którzy wzywają go szczerym sercem".
za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.