6 kwietnia - Rozwój duchowy

"Nie twierdzę, że to już osiągnąłem lub stałem się doskonały. Usiłuję to dopiero zdobyć, gdyż i ja zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa. Bracia, ja nie wmawiam sobie, że osiągnąłem cel. Ale jedno czynię: zapominając o tym, co jest za mną, a zwracając się ku temu, co przede mną, biegnę ku mecie po nagrodę, do której Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie" (Flp 3, 12-14).

1. Święci byli wytrwali w stałym, codziennym postępowaniu w miłości i jedności z Bogiem. Wiele jest dusz, które Bóg przyciąga do siebie poprzez udzielanie im szczególnego światła i poruszeń serca. A one w uległy sposób przyjmują Ducha Świętego: należy zwrócić uwagę na ich rozwój duchowy.

Oto niektóre jego znak: 

a/ Rosnące pragnienie Nieba i wiecznego zjednoczenia z Bogiem. To pragnienie musi jednak być takie, aby stanowiło pomoc w kochaniu i chętnym przyjmowaniu codziennych obowiązków i cierpień towarzyszących życiu. Dusza aspiruje do tego, aby tu, na ziemi, znaleźć się w towarzystwie aniołów i działać z gorliwością i pilnością typową dla gorliwości aniołów w Niebie i podobną do niej. Życie jest rozumiane jako nowicjat Nieba.: myśli niebiańskie, nadprzyrodzone pragnienia, skuteczność oraz prawość w działach chcianych przez Pana.

2. b/ Bardziej dokładne oraz oświecone poznanie obecnego życia. Dusza czuje się bardziej wolna, panująca nad samą sobą: nie zniechęcają jej trudności, nie blokują jej żadne, nawet małe przywiązania. Czuje się jak ptak, który wyleciał z sideł czy w klatki. Żal za grzechy oraz lęk przed nimi stają się coraz doskonalsze, rośnie wrażliwość oraz poczucie bycia dzieckiem Boga. Coraz większe stają się również pragnienie Boga oraz miłość do dusz. Myśl o chwale Bożej dociera do duszy w zupełnie nowym świetle. Bierze się to z przekonania, że dusza żyje zanurzona w Jezusie i dzieli Jego dążenia oraz uczucia. A mimo to obecne jest w niej rosnące pragnienie życia w Jezusie.

c/ Następuje wzrost sił duchowych, chociaż mogą słabnąć siły fizyczne. Jest wielkie pragnienie poznania i kochania: chociaż może się zdarzyć, że nie towarzyszy mu żadne pocieszenie czy dająca zadowolenie przyjemność. Całe działanie przeniknięte jest wielkim i szczerym zapałem pełnienia dzieł: uporządkowana praktyka modlitwy; żywe uczucia; niestrudzony wysiłek na rzecz dusz; większa pobożność i lepsze oraz pełniejsze poznanie Kościoła jako nauczyciela prawdy i świętości oraz matki łaski.

d/ Większa i bardziej dynamiczna odporność na zło, która wyraża się w szybkim przeciwdziałaniu, podejmowanym w trosce o umocnienie życia duchowego. Wahania, rozproszenia, słabości szybko są odrzucane, występują też znacznie rzadziej.

Rachunek sumienia. - Dostrzegam w sobie pierwszy znak? Drugi? Trzeci? Czwarty?

Postanowienie. - Będę naśladował św. Pawła,który ciągle wzrastał.

Modlitwa. - Panie, który wlałeś we mnie pragnienia i postanowienie doskonałości, pomóż pokonać moje zmęczenie. Jak bardzo czuję się jeszcze światowy, niewytrwały, oziębły! Proszę, mój Boże, o więcej łaski, o większą obfitość darów Ducha Świętego. Proszę Cię o nie przez zasługi Męki i Śmierci Jezusa Chrystusa, przez Niepokalane Serce Maryi.

za: J. Alberione, Krótkie medytacje na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014.